Άρχισαν πάλι τα σενάρια της αριθμολαγνείας.

 

Στον κόσμο του σήμερα που μας κατακλύζει η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και το πάτημα ενός κουμπιού ρυθμίζει την καθημερινότητά μας, εξυφαίνονται νέα σενάρια. Η κυβέρνηση θέλουμε να πιστεύουμε για λόγους συμμαζέματος της διάσπαρτης αριθμητικής προσωπικής μας σχέσης με τις αρχές επιχειρεί την κατάργηση όλων αυτών των αριθμών και να τους αντικαταστήσει με έναν καινούριο με βάση το ΑΦΜ στο οποίο εμείς θα επιλέγουμε ακόμη τρεις αριθμούς όσο θα διαρκέσει η διαδικασία. Αν δεν το κάνουμε στην ταχθείσα ημερομηνία το κράτος θα κάνει την επιλογή του.

Τί είναι όμως αυτός ο αριθμός; Εδώ τώρα αρχίζει και η μυθοπλασία με έναν διάσπαρτο φόβο να αρχίζει να μας περιλούζει. Να σου πάλι ο Όργουελ να επικαιροποιείται εκ νέου. Την αλήθεια δεν την ξέρουμε παρά τις διαβεβαιώσεις. Όσο όμως υπάρχουν «συνομιλητές και επιστολογράφοι» με τον Κύριον αρχίζουν τα μπερδέματα και όχι μόνον...

Μας τσιπάρουν για μια νέα μελλοντική πανδημία και όποιος δεν εμβολιάζεται θα του κλείνουν οι λογαριασμοί της τράπεζας είναι μία από τις θεωρίες. Λες και οι λογαριασμοί μας είναι στο απυρόβλητο πέραν του ότι είναι κενοί…

Η μήπως να αφεθούμε στις μελωδικές νότες του ανθρωπάκου της Τάνιας Τσανακλίδου με την δικιά μας επιπρόσθετη διασκευή; Θέλω να ζήσω ελεύθερος, κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος. Δίχως (κομματική) ταυτότητα πια!

Σε μια χώρα που έχουμε ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, Αριθμό Μητρώου, Αριθμό ταυτότητας, Αριθμό δημοτολογίου, αριθμό οικογενειακής μερίδας και ένα σωρό ακόμα αριθμούς. Σε μία χώρα που ρυθμίζουμε μόνο οφειλές και όχι τη ζωή μας.

Σε μια χώρα που απεργούμε, αργούμε, ασθενούμε, κρίνουμε, γκρεμίζουμε, θρηνούμε, αγωνιούμε, αλλά δεν δουλεύουμε.

Σε μια χώρα που πληρώνουμε την υγεία, την παιδεία, την άμυνα, την αστυνόμευση και δεν έχουμε.

Δανειζόμαστε με τον μεγαλύτερο τόκο. Έχουμε φόρους, τέλη, χαράτσια, φακελάκια και μίζες. Κάθε νέα κυβέρνηση που εκλέγεται, παραλαμβάνει μόνο καμένη γη.

Σε μια χώρα που έχουμε χωματερές για τα προϊόντα και δεν τα διαθέτουμε. Ζούμε σε μια χώρα που έχουμε νόμιμο και παράνομο τζόγο.

Είμαστε ένα έθνος χωρίς εθνισμό, ενδιαφερόμαστε για τον λαθρομετανάστη και όχι για τον μετανάστη και είμαστε εμιγκρέδες στον τόπο μας...