Σαν σήμερα ιδρύθηκε το Ε.Κ.Α.

 Πριν δέκα τρία χρόνια, τέτοια εποχή, στον 4ο όροφο στο βορεινό γραφείο, της Χαλκοκονδύλη, γεννήθηκε μια σκέψη! Έγινε ιδέα και ωρίμασε.

Τρεις τέσσερις συνάδελφοι υιοθετήσαμε αυτή την ιδέα, την διανθίσαμε και αποφασίσαμε να την συνδέσουμε με την ιστορία. Ένα παλιό ψηφοδέλτιο αναρτημένο μέσα σε υαλόφρακτο πλαίσιο ήταν η αφορμή.

Στην ανάρτηση αυτή στον κιτρινισμένο τοίχο, ήταν γραμμένη η ιστορία και την σεβαστήκαμε! Δίπλα απ' το κάθε όνομα και μια ανάμνηση: διώξεις, διοικητικές, Επικούρου, Βερανζέρου, Καισαριανή, αποτάξεις, διαθεσιμότητες, δακρυγόνα, μεταθέσεις. Σπηλιόπουλος, Συγκούνης, Μαγουλάς, Ανδρικόπουλος, Νίκας, Ραχιώτης κ.λπ. ονόματα.

Είχαν ακολουθήσει προηγουμένως τα γεγονότα του Ποσειδώνα της Σκοτίνας, της Αρμονίας της Βουλιαγμένης, του Δεκεμβρίου του 2006, τα πρωτοδικεία, τα εφετεία, οι Α.Δ.Ψ. (το πιο σύντομο ανέκδοτο), οι εκλογές του βουνού (που ακόμα συνεχίζεται η καταμέτρηση), οι εξοστρακισμοί, οι νέες διώξεις, τα παράνομα παραρτήματα στα εργατικά κέντρα, με κυριότερο της Ελευσίνας.

Γίνονταν προσπάθεια να αποτελειώσουν τη συμμορία (έτσι μας αποκαλούσε ο Μήτσος ο Βουλευτής). Περιέγραφε ο ίδιος τη "δράση" μας είτε στα δικόγραφα του μεγαλοδικηγόρου των διώξεών μας και μετέπειτα των αστικών δικογράφων...

Μίλαγε για απαγωγές στους Αμπελόκηπους, για νοθείες, για μπράβους – στην ηγεσία, στους πολιτικούς, στους πολίτες, στον Παπαδάκη, στον Οικονομέα, στον Πρετεντέρη, στον Βαρεμένο, στους αστυνομικούς συντάκτες και όπου αυτός ήθελε!

Ζήσαμε για αρκετά χρόνια ως δακτυλοδεικτούμενοι, αλλά δεν σταματήσαμε να μιλάμε και να γράφουμε. Και αυτοί πια, έχοντας τις κόπιες των παλιών διώξεων, άλλαζαν μόνο τα ονόματα. Και να, οι νέες κοινοποιήσεις!

Δεν δίστασαν ούτε και την ημέρα εκείνη που με ένα s.m.s. του Μακρή μαζευτήκαμε 5.000 συνάδελφοι στον Ερυθρό για να συμπαρασταθούμε στον άτυχο συνάδελφο Διαμαντή Ματζούνη που γλίτωσε απ’ τα πυρά της ΣΕΧΤΑ.

Την επομένη βρεθήκαμε στην νέα Επικούρου, στο Κουκάκι, με το ερώτημα της διαθεσιμότητας χωρίς καν άσκηση πειθαρχικής ή ποινικής δίωξης για τα πρωτοσέλιδα της ιστορικής μας εφημερίδας, που σήμερα κείτονται τα πακέτα δίπλα απ’ την τοστιέρα του Κυλικείου της Μεσογείων – χωρίς να διαβάζεται, παρά το ιλουστρασιόν χαρτί!

Επειδή, αγαπητέ συνάδελφε, ίσως να μην ξανακουστούν αυτά στις συνελεύσεις... Στην ίδια αίθουσα η δικαστικός κ. Μπράτη είχε μετρήσει τότε 3.162 άτομα, όταν έφεραν απ’ έξω και πολεοδόμους με κορδέλες για να μετρήσουν το εμβαδόν.

Μάθε για την ιστορία του Ε.Κ.Α. και τους ιδρυτές του και για τις πλειοψηφίες...

Όσοι σήμερα επικαλούνται την κτητικότητα (ευτυχώς οι λιγότεροι), υπήρξαν δυστυχώς δυο φορές διώκτες του συνδικαλισμού!

Μείνε ελεύθερος στη σκέψη. Αναγνώρισε.

Έτσι έγινε το Ε.Κ.Α. στις 30 του Μάη του 2012, για να πείσει τους δικαστές της τελευταίας δίωξης και να εκδώσει την απόφαση περί του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.