Ιερά Μονή του Όρους Σινά

 

Μια απρόσμενη απόφαση του Αιγυπτιακού κράτους να μετατρέψει την Μονή σε μουσείο και να δημεύσει την περιουσία, αποδιδόμενη στο κράτος, έφερε αναστάτωση στην περιοχή, αλλά και στην χριστιανική κοινότητα.

Η Μονή ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α’ και αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό. Η βιβλιοθήκη της φιλοξενεί ανεκτίμητα χειρόγραφα, ενώ η συλλογή εικόνων της είναι από τις σημαντικότερες παγκοσμίως.

Η δικαστική διαμάχη που οδήγησε σε αυτή την απόφαση ξεκίνησε το 2014, κατά την περίοδο διακυβέρνησης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο. Παρά τις πολιτικές αλλαγές και τις διαβεβαιώσεις για σεβασμό του καθεστώτος της Μονής, η πρόσφατη εξέλιξη ανατρέπει προηγούμενες δεσμεύσεις.

Η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης δεν είναι μόνο ένα θρησκευτικό κέντρο, αλλά και ένα σημαντικό πολιτιστικό μνημείο. Η μετατροπή της σε μουσείο και η απομάκρυνση των μοναχών εγείρουν ανησυχίες για την αλλοίωση της ζωντανής θρησκευτικής παράδοσης και την απώλεια της πνευματικής της ταυτότητας.

Η βιβλιοθήκη της Μονής θεωρείται η αρχαιότερη εν λειτουργία χριστιανική βιβλιοθήκη στον κόσμο, φιλοξενώντας πάνω από 4.500 χειρόγραφα σε διάφορες γλώσσες, όπως ελληνικά, αραβικά, αρμενικά, εβραϊκά, γεωργιανά και συριακά. Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζει ο Κώδικας Σιναϊτικός, ένα από τα αρχαιότερα και πληρέστερα χειρόγραφα της Αγίας Γραφής, που χρονολογείται από τον 4ο αιώνα.

Η Μονή είναι επίσης γνωστή για τη συλλογή της από βυζαντινές εικόνες, με πάνω από 2.000 έργα, εκ των οποίων 500 χρονολογούνται μεταξύ του 6ου και 15ου αιώνα. Η εικόνα του Χριστού Παντοκράτορα του 6ου αιώνα θεωρείται η αρχαιότερη σωζόμενη απεικόνιση του Χριστού και αποτελεί μοναδικό δείγμα της πρώιμης χριστιανικής τέχνης.

Η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης, χτισμένη στους πρόποδες του Όρους Σινά στην Αίγυπτο, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και αρχαιότερα χριστιανικά μοναστήρια παγκοσμίως. Ιδρύθηκε μεταξύ 548 και 565 μ.Χ. από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α’, με σκοπό την προστασία του παρεκκλησίου της Φλεγόμενης Βάτου, το οποίο είχε ανεγερθεί από την Αγία Ελένη, μητέρα του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, στο σημείο όπου, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο Μωυσής είδε τον Θεό μέσω της φλεγόμενης βάτου.