🗂️ “Files: Παλαμάκια με προοπτική”

Το τρίγωνο των (συνδικαλιστικών) Βερμούδων

Πρώτα έβριζε. Μετά έγλειφε. Και μετά… γύρισε πάλι πίσω.
Αλλά ποιος θυμάται πια;

Μερικά πράγματα στην ΕΛ.ΑΣ. δεν είναι για εκπαίδευση. Είναι για μεταπτυχιακό.
Όπως το πώς χάνεις, ξαναμπαίνεις, αλλά δεν φεύγεις ποτέ στ' αλήθεια.

Υπάρχουν πρακτικά. Υπάρχουν βίντεο. Υπάρχουν και αυτιά που άκουσαν:

– Ο “απρόσμενα φωνακλάς” συνδικαλιστής έθαβε δημόσια τον στρατηγό των ΜΑΤ.
– Έπειτα, αποθέωνε τον “πρόεδρο” που του έδωσε θέση.
– Και στο επόμενο επεισόδιο... χαιρέτιζε ξανά τον στρατηγό — αυτή τη φορά με χειραψία συμμαχίας.

 Αν είχε Instagram, θα άλλαζε bio κάθε βδομάδα:
«Πιστός μόνο στην καρέκλα.»

 Στόχος; Να πάρει ξανά την προεδρία της Ένωσής του.
Τον περίμεναν σαν... μετεωρίτη. Ήρθε. Δεν προσγειώθηκε.

– Στρατηγική έξοδος από την παλιά του ομάδα
– Συμμαχία με τους μέχρι πρότινος «αντιπάλους»
– Επιδίωξη επιστροφής στην Ένωση...

Αλλά... το καράβι δεν τον ήθελε πίσω.
Το πλήρωμα θυμόταν. Και ο καπετάνιος είχε αλλάξει.

 Η θέση στην ΠΟΑΣΥ όμως… έμεινε.
Γιατί, κατά μια περίεργη συνδικαλιστική φυσική,
οι καρέκλες που δίνονται από “στρατηγούς” δεν επιστρέφονται με την ήττα.

 Και όπως λέμε εδώ στα Files:

«Μπορείς να χάσεις την Ένωση,

αλλά αν έχεις δώσει τα σωστά παλαμάκια,

η θέση στην Ομοσπονδία σε περιμένει.»

Και τώρα, χωρίς Ένωση, αλλά με τη θέση του “Προέδρου” ακόμα στα χέρια,
άρχισε να βρίζει εκείνους που μέχρι χθες… έγλειφε.

Και ξανά, όπως λέμε στα Files:

«Σε άλλους δίνουν μετάλλια για τη σταθερότητα.

Σε κάποιους, απλώς υπόσχονται… θέση.»

 Το βίντεο υπάρχει.
Κάποιοι εύχονται να μην υπήρχε.
Αλλά — όπως πάντα — τα αρχεία δεν διαγράφονται.

 Προσεχώς στα επόμενα επεισόδια:
– Ποιος (δεν) θυμάται τι είπε στο προηγούμενο συνέδριο;
– Ποιος κρατά ακόμα το screenshot απ’ τα παλιά;
– Και γιατί τα φιλιά στους «αντιπάλους»… κρατάνε περισσότερο απ’ όσο νομίζετε;

 Μείνετε στους Files.

Γιατί όταν το κουμπί “delete” δεν δουλεύει,
δουλεύει η μνήμη.