Για καλύτερες μέρες!

 

Υπάρχουν μέρες που το κεφάλι είναι βαρύ, οι σκέψεις πολλές, τα άγχη και η πίεση μας κατακλύζουν. Κάποιες φράσεις βοηθούν... Και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρειαζόμαστε μόνο τη στήριξη των άλλων αλλά κάποια λόγια από εμάς τους ίδιους. Μια μικρή παρακίνηση, δυο κουβέντες από τον ίδιο μας τον εαυτό επειδή το μυαλό, όταν αντιμετωπίζει άγχος ή πόνο, ενεργοποιεί κυκλώματα που μπορούν να σκληρύνουν σε αρνητικά μοτίβα.

Η νευροεπιστήμη το καταδεικνύει αυτό: αυτά που λέμε στον εαυτό μας μπορούν να αλλάξουν όχι μόνο τη διάθεσή μας, αλλά και τη λειτουργία του εγκεφάλου μας.

Τρία αποτελεσματικά κόλπα για να ηρεμήσετε το άγχος, σύμφωνα με μία ψυχολόγο. Αν κοιμάστε στον καναπέ αντί για το κρεβάτι σας, η Ψυχολογία λέει ότι έχετε αυτά τα τρία κοινά χαρακτηριστικά.

Οι φράσεις αυτές δεν είναι θεραπεία αλλά είναι ένα μικρό βοήθημα. Η Άννα Μαρία Σέπε, Ψυχοθεραπεύτρια και Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, μιλά για την φωνή που θεραπεύει στο βιβλίο της «Ο Κόσμος Μέσα από τα Μάτια Σου» που πωλείται στο Amazon και μοιράστηκε κάποιες από τις συμβουλές της πρόσφατα στο ηλεκτρονικό δημοσίευμα του psicoadvisor.com.

7 φράσεις που βοηθάνε

1. «Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, ακόμα κι αν δεν είναι τέλειο.»
   Αυτή η φράση είναι ένα βάλσαμο ενάντια στον εσωτερικό κριτή που φωνάζει συνεχώς: «Δεν κάνεις αρκετά». Πολλές φορές εμείς οι ίδιοι επιπλήττουμε κάθε χειρονομία, αμφισβητούμε κάθε παύση, καταδικάζουμε κάθε δισταγμό δικό μας. Το να λέτε στον εαυτό σας ότι κάνετε το καλύτερο που μπορείτε —ακόμα κι αν δεν είναι το καλύτερο, ακόμα κι αν δεν είναι εξαιρετικό— είναι ένας τρόπος να αναγνωρίσετε την αόρατη προσπάθεια.

2. «Είναι φυσιολογικό να νιώθω αυτό που νιώθω.»
   Το να υποφέρεις δεν σημαίνει ότι κάνεις λάθος. Το να φοβάσαι, να θυμώνεις ή να λυπάσαι δεν είναι ελάττωμα, αλλά αντίδραση. Το να λέτε στον εαυτό σας ότι είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε πόνο, αποπροσανατολισμό, απογοήτευση ή κόπωση είναι μια βαθιά θεραπευτική χειρονομία.

3. «Δεν χρειάζεται να κερδίσω την αγάπη: την αξίζω, αυτή τη στιγμή».
   Ένα από τα πιο συνηθισμένα αόρατα τραύματα είναι η πεποίθηση ότι πρέπει να κάνεις κάτι για να αγαπηθείς. Το να λες στον εαυτό σου ότι η αγάπη δεν την αξίζεις, αλλά δίνεται, είναι μια επαναστατική πράξη. Ειδικά σε δύσκολες στιγμές, όταν νιώθεις ανάξιος, αυτή η φράση έχει τη δύναμη να αναδιαρθρώσει το εσωτερικό σου συναισθηματικό πλαίσιο.

4. «Και αυτό θα περάσει. Δεν είναι για πάντα.»
   Ο πόνος, όταν είναι έντονος, έχει μια σκληράδα: φαίνεται αιώνιος. Εκείνη τη στιγμή, το νευρικό μας σύστημα είναι υπερκινητικό: το σώμα είναι σε ένταση, το μυαλό είναι άκαμπτο, ο χρόνος παραμορφωμένος. Νιώθουμε παγιδευμένοι.

Αυτή η φράση είναι μια χρονική άγκυρα. Υπενθυμίζει στον εγκέφαλο —και στην καρδιά— ότι κάθε κατάσταση είναι παροδική, ότι ακόμα κι αν φαίνεται αδύνατη τώρα, υπάρχει ένα μέλλον. Λέγοντας «θα περάσει» δεν υποβαθμίζετε τον πόνο, αλλά τον ελαχιστοποιείτε με την πάροδο του χρόνου, αποκαθιστώντας την αίσθηση της κίνησης. Είναι σαν να λέτε στο σώμα σας: μπορείτε να αναπνεύσετε, γιατί αυτή η στιγμή δεν θα διαρκέσει για πάντα.

5. «Δεν χρειάζεται να τα καταλάβω όλα τώρα».
   Αυτή η φράση είναι κρίσιμη όταν κάποιος είναι καταβεβλημένος. Ο συναισθηματικός πόνος, στην πραγματικότητα, εντείνεται όταν συνδυάζεται με την επείγουσα ανάγκη εύρεσης απαντήσεων, αποφάσεων, λύσεων. Το μυαλό αρχίζει να κάνει κύκλους, αναλύοντας, διατυπώνοντας υποθέσεις, προβλέποντας. Αλλά δεν είναι πάντα η κατάλληλη στιγμή.

Το να λέτε στον εαυτό σας ότι δεν χρειάζεται να λυθούν όλα σήμερα είναι μια πράξη θεραπείας. Σημαίνει επιβράδυνση, αποδοχή της άγνοιας, της αδυναμίας. Είναι ένας τρόπος να πάρετε μια ανάσα.

6. «Αξίζω να μου φέρονται καλά, ακόμα και εγώ ο ίδιος.»
   Αυτή είναι μια φράση που μπορεί να μεταμορφώσει τον εσωτερικό σας διάλογο. Σε δύσκολες στιγμές, είμαστε συχνά οι πρώτοι που κακομεταχειριζόμαστε τον εαυτό μας: κατηγορούμε τον εαυτό μας, αποκαλούμε τον εαυτό μας ηλίθιο, αδύναμο, ανίκανο.

Αλλά δεν θα γιατρευτείτε ποτέ αν η φωνή που μιλάει μέσα σας είναι η ίδια που σας πλήγωσε εξωτερικά. Το να λέτε στον εαυτό σας ότι αξίζετε καλοσύνη, ακόμα και από τον εαυτό σας, είναι ένας τρόπος για να σπάσετε τον κύκλο της συναισθηματικής κακοποίησης.

Ειδικά για όσους έχουν εσωτερικεύσει μια μορφή αυτοκριτικής που έμαθαν στην παιδική ηλικία, αυτή η φράση βοηθά στην αποκατάσταση της ισορροπίας τους με τον εαυτό τους.

7. «Ακόμα κι αν δεν ξέρω πώς, θα βρω έναν τρόπο.»
   Αυτή είναι μια φράση βαθιάς εμπιστοσύνης. Όχι τυφλή, όχι αφελής. Αλλά μια εμπιστοσύνη που δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς τα πάντα για να πιστέψει στην ικανότητά του να πετύχει.

Στις δύσκολες στιγμές, μάλιστα, χάνουμε την αίσθηση της ελευθερίας δράσης μας: το αίσθημα ότι έχουμε εξουσία πάνω στο πεπρωμένο μας.

Η επανάληψη αυτής της φράσης στον εαυτό σας είναι ένας τρόπος για να αναζωπυρώσετε την ρεαλιστική ελπίδα, αυτή που δεν βασίζεται στην αισιοδοξία, αλλά στη συναισθηματική ανάμνηση άλλων στιγμών που έχετε ξεπεράσει κάτι, ακόμα κι αν φαινόταν αδύνατο εκείνη τη στιγμή.