Όταν γυρίσω θα σας γ….ω

Βροντά κι αστράφτει ο Ουρανός και σείεται ο πάνω κόσμος… Είτε σαν ριζίτικο το ακούσεις, είτε για τον Διγενή ακούς ωδή στη μνήμη του δεν υπάρχει περίπτωση να μην δακρύσεις, να μη συγκινηθείς ή να μην εκφράσεις τα συναισθήματά σου με όποια θρηνητική διάθεση διαθέτεις.

Μόνο στον Πειραιά δεν συγκινήθηκε κανείς προχτές την Κυριακή. Από τον ταξίαρχο της διεύθυνσης, μέχρι τον τελευταίο αστυφύλακα που έλαβαν μέτρα τάξης στο γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Ούτε καν η διοίκηση δεν αντέδρασε στο βλάσφημο πανό «Λευτεριά στ΄ αδέλφια μας…». Όχι μόνο δεν αντέδρασε αλλά επέτρεψε αυτή την προσβολή της μνήμης τεθνεώτος, σε ένα γήπεδο που φέρει το όνομα ενός ήρωα της Ελληνικής επανάστασης.

Αλλά ούτε και ευαισθητοποίηση των δικαστικών αρχών δεν είδαμε ακόμη. Ούτε φυσικά την άσκηση κάποιας πειθαρχικής δίωξης δεν ακούσαμε.

Το ερώτημα ποιος ανήρτησε αυτό το πανό που αναφέρονταν σε δολοφόνους ενός αστυνομικού, δεν απαντήθηκε καν. Ο αγώνας διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς φιλάθλους. Άρα αποκλείεται να το ανάρτησαν φίλαθλοι.

Μα ούτε ο διαιτητής το είδε, ούτε ο παρατηρητής; Κανείς… Τριάντα όλοι κι όλοι νοματαίοι ήταν στο γήπεδο και 22 ποδοσφαιριστές.

Αλλά δεν ζωντανεύουν οι νεκροί να ξαναστέλνε το μπουγιουρντί ο γιός της καλογριάς προς τους εχθρούς…

Ντροπή και καταισχύνη!!!