📁 Files: «Ένωση ή… Happy Hour;»



Κάποτε λέγαμε πως το συνδικαλιστικό κίνημα είναι φωνή.
Τώρα, μοιάζει περισσότερο με ηχείο από μπουζούκια δεύτερης ζώνης — με έξτρα πάγο στο ποτήρι.

Μιλάμε για εκείνη την Ένωση...
Ξέρετε ποια. Εκεί που:

 Το “καλό πρωινό” είναι σε μορφή τσίπουρου.
 Το “καθήκον” γράφεται σε μενού ταβέρνας.
 Και το “πρόγραμμα δράσης”… ξεκινά από Μύκονο και καταλήγει σε stories χωρίς ήχο.

Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα:
 Οι μάχες για τα συμφέροντα των αστυνομικών δόθηκαν… στην ταράτσα της εστίας με θέα Ακρόπολη.
 Η σοβαρότητα της θεσμικής παρουσίας εξαργυρώθηκε σε “δημόσιες σχέσεις” με πιο πολύ πάγο απ’ ό,τι ουσία.
 Η στρατηγική σκέψη εξαντλήθηκε στο “πώς θα χωρέσουμε όλους στο τραπέζι του μαγαζιού”.

Α, και μέσα σε όλα αυτά…

 Έγινε και μια ανεπίσημη σύσταση ανώνυμων αλκοολικών με συνδικαλιστική ιδιότητα.
Μετά το 3ο ποτό, όλοι γίνονται “ηγέτες”.

Όμως το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το ποτό
Είναι η συνεχής μέθη εξουσίας χωρίς ουσία.

Μέσα σε μια Ένωση που:

– Πότε φωνάζει σαν τραμπούκος σε διάλειμμα,
– Πότε εξαφανίζεται σαν φάντασμα όταν έρθει ώρα για διεκδίκηση,
– Και πότε κάνει “καριέρα” σε παραλίες με hashtags τύπου #Συνδικαλιστική Ανάσα.

 Για να καταλάβετε:
Σε ένα μόνο καλοκαίρι έγιναν περισσότερες συνδικαλιστικές αποστολές από όσες διεκδικήσεις.
Μόνο που το boarding pass δεν γράφει “δικαίωμα”. Γράφει Mykonos Gate B.

 Την ώρα που οι αστυνομικοί καίγονται στο πεδίο,
κάποιοι “εκπρόσωποί” τους καίγονται για τραπέζι σε γνωστό νησί με κράτηση απ’ το μεσημέρι.

 Την ώρα που στα Τμήματα υπάρχει έλλειψη ακόμα και σε εξοπλισμό πρώτης ανάγκης,
σε άλλες αίθουσες με φώτα χαμηλωμένα, παίζεται θέατρο εξουσίας με μονόλογο «εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε».

Και όπως λέμε εδώ στα Files:

 Η Ένωση δεν είναι catering. Ούτε prive club.
Αν δεν είσαι εκεί για τους συναδέλφους σου,
τότε άσε το τραπέζι και πιάσε το εισιτήριο επιστροφής.
(Ή έστω… βγάλε τα γυαλιά ηλίου όταν κάνεις δήλωση για “τα προβλήματα του Σώματος”.)

 Οι “μπουκωμένοι αγωνιστές” δεν πείθουν.
 Οι τραμπούκοι με φωνή, δεν έχουν λόγο.
 Και οι συνδικαλιστές που κάνουν ότι εκπροσωπούν… απλώς αναπαριστούν.

 Σύντομα στα επόμενα Files:
– Ποιος “έχασε” την ατζέντα διεκδικήσεων και βρήκε... κράτηση στη Μύκονο;
– Ποια απόφαση πάρθηκε… με ουίσκι και καλαμαράκι;
– Και ποια Ένωση τελικά ενώνει μόνο τους θαμώνες;

Μείνετε συντονισμένοι.

Γιατί κάποιοι μιλάνε πολύ,
αλλά οι αποδείξεις έρχονται πάντα με... απόδειξη ταμειακής.

Related

katehacker Files 331642244198284481

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Προτεινομενη αναρτηση

Επιστολή μελών Δ.Σ. προς το προεδρείο της Ένωσης Αστυνομικών Αθηνών.

Αγαπητοί συνάδελφοι, Δεν περιμέναμε μια φειδωλή ανάρτηση μας στο fb να πυροδοτήσει τέτοια έκρηξη και αναρτήσεις με υποτιμητικούς χαρακτηρισμ...

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

item