«Δεν τους θεωρώ συναδέλφους μου» – Καταπέλτης αστυνομικός της Άμεσης Δράσης στη δίκη Γρίβα

 

Με καταθέσεις που προκαλούν έντονο προβληματισμό για τη λειτουργία της ΕΛ.ΑΣ., συνεχίστηκε η δίκη για τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων. Στο εδώλιο των μαρτύρων βρέθηκαν αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης, οι οποίοι περιέγραψαν σκηνές χάους και σοβαρές ολιγωρίες, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τους συναδέλφους τους του τοπικού τμήματος.

Ένας εκ των αστυνομικών που κλήθηκε να συνδράμει, κατέθεσε ότι όταν έφτασαν στο σημείο, η νεαρή γυναίκα ήταν ήδη νεκρή και ο δράστης σοβαρά τραυματισμένος από μαχαίρι. Ο ίδιος του προσέφερε τις πρώτες βοήθειες, χρησιμοποιώντας αιμοστατικές γάζες.

«Ο σκοπός του Τμήματος τα είχε τελείως χαμένα. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί του», ανέφερε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι οι υπόλοιποι αστυνομικοί του τμήματος εμφανίστηκαν σε δεύτερο χρόνο. Ο μάρτυρας δεν μάσησε τα λόγια του:

«Για να αντιμετωπίσεις ένα τέτοιο περιστατικό πρέπει να έχεις εκπαίδευση και διάθεση. Εγώ δεν τους θεωρώ συναδέλφους μου».

Αναφέρθηκε στην ανεπαρκή εκπαίδευση των περισσότερων αστυνομικών για τη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων, σημειώνοντας ότι μόνο η ΕΚΑΜ διαθέτει την απαραίτητη κατάρτιση.

«Σκοπιά στην ΕΛ.ΑΣ. θεωρείται τιμωρία», υπογράμμισε, αφήνοντας αιχμές για την κουλτούρα αδιαφορίας που – όπως ανέφερε – υπάρχει σε ορισμένες υπηρεσίες.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτησή του σχετικά με τη χρήση όπλου από αστυνομικούς:

«Όταν έχει περάσει στο DNA του αστυνομικού το “αν βγάλεις όπλο πας φυλακή”, είναι αποτρεπτικό. Δεν θέλω να αφήσω αιχμές, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα».

Σε ερώτηση της έδρας για τον αν θεώρησε ότι πρόκειται για "συμβόλαιο θανάτου", ο αστυνομικός απάντησε πως δεν γνώριζε το ιστορικό του δράστη:

«Ήξερα μόνο ότι είχε μόλις σκοτώσει μια κοπέλα. Αυτό αρκούσε».

Ακολούθησε η κατάθεση δεύτερου αστυνομικού της Άμεσης Δράσης, ο οποίος περιέγραψε την άφιξή του στο σημείο και τη μεταφορά του δράστη στο νοσοκομείο. Όπως είπε, ο δράστης αρχικά ήταν αναίσθητος και όταν συνήλθε, ρώτησε: «Πού είναι η Κυριακή;»

Ο μάρτυρας τον συνόδευσε έως και το ψυχιατρικό νοσοκομείο «Δαφνί», όπου κρίθηκε αναγκαία η κράτησή του.