Κάβα το γραφείο του…

 

Kάβα θύμιζε το γραφείο του διοικητού της τροχαίας! Καλάθια όλων των ειδών, ξύλινα, μπαμπού, οβάλ, τετράγωνα με χερούλια ή μη. Ψάθινα, αλεμάο με ρόμβους, πανέρια και ότι άλλο μπορούσες να φανταστείς. Κοσμούσαν τον χώρο στον πρώτο όροφο φάτσα στις σκάλες. Είχαν εναποτεθεί στο τραπέζι συσκέψεων επιμελώς κάνοντας την ατμόσφαιρα εορταστική, δίπλα από το ακριβό γραφείο του από κερασιά. Περιτυλιγμένα κρασιά, σαμπάνιες και κάθε είδος οινοπνευματώδη. Χαρτί γκοφρέ, γλασέ αφής, πολύχρωμα και χώρια οι πλατιές κορδέλες με τις αφιερώσεις και τις ευχαριστίες με ευχές στις χριστουγεννιάτικες κάρτες.

Μια απλή διαπίστωση έκανα επισκεπτόμενος το γραφείο του και έμεινα έκθαμβος. Ο λόγος επίσκεψης σε ένα γραφείο διοικητού της τροχαίας, δεν είναι άλλος από το να εκφράσεις παράπονα, μη τυχόν και κριθούν βάσιμα για κάποια βεβαίωση παράβασης. Απλή και όχι ταχύτητα, αλκοόλ, η παράβαση ερυθρού σηματοδότη, αλλά με βαρβάτο πρόστιμο που το χαμηλότερο με τον νέο Κ.Ο.Κ είναι 350 ευρώ. Το ¼ δηλαδή του μισθού ενός μέσου υπαλλήλου Χριστουγεννιάτικα.

Ανέγνωσε μετ’ προσοχής την ένστασή μου ο κ. διοικητής, την οποία ομολογουμένως συνέταξα σχεδόν δακρύβρεχτη, προσπαθώντας να δικαιολογήσω την κατ’ ελάχιστον παραβατική μου συμπεριφορά ως πρώην συνάδελφος προσδοκώντας την επιείκειά του...

Εις μάτην όμως, η απόφασή του ήταν ειλημμένη με το σαρδόνιο χαμόγελό του. «Ελάτε κύριε την 5η του μηνός Ιανουαρίου 2026 που συμπληρώνεται ένας μήνας, δεν χωρά συμβιβασμούς».

«Ωραία, ευχαριστώ πολύ για την προσπάθεια της θεραπείας, να είστε καλά και εις ανώτερα, κάνετε σωστά τη δουλειά σας…» ανταπάντησα και κίνησα να φύγω!

Στην πορεία μου προς την έξοδο, μια φλασιά με σταμάτησε…
«Αν παρ’ ελπίδα την πληρώσω ισχύουν τα ίδια, ή θα μειωθεί ο χρόνος αφαίρεσης…»

«Αλλάζουν τα πράγματα» μου απαντά, «ελάτε την Παρασκευή να πάρετε τα έγγραφά σας με το τριπλότυπο πληρωμής…»

Τον ευχαρίστησα εκ νέου και έφυγα σκεπτόμενος ότι δεν θα έδινα τα χρήματα άμεσα, αλλά βεβαιωμένη στην εφορία θα μπορούσα να κάνω δοσοποίηση και έκλεισα την πόρτα με ένα τράβηγμα μεγαλύτερου του συνηθισμένου από οργή, πέφτοντας το ταμπελάκι που έγραφε διοικητής…

Τα ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν ήταν πολλά! Το πρόστιμο σκέφτηκα ότι δεν ήταν για συνετισμό, αλλά φορομπηχτικό και όποιος έχει λεφτά μπορεί να κάνει κάθε μέρα παραβάσεις. Τα στολισμένα καλάθια με τις ευχαριστίες γιατί να υπήρχαν στο γραφείο του, ποια Θεάρεστη πράξη έπραξε; Άλλοι διοικητές της τροχαίας πως επιστρέφουν τα έγγραφα πριν την ταχθείσα προς αφαίρεση προθεσμία και χωρίς να πληρωθεί άμεσα το ροζ χαρτάκι;

Αναγνώστης σας, ένας πρώην συνάδελφος