Άποψη: Η αστυνόμευση δεν μπορεί να φοβάται την εικόνα – Ο νόμος δεν εφαρμόζεται «ανάλογα με τις κάμερες»

 Η πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών, Δημήτρη Πάκου, σχετικά με τη διαχείριση περιστατικών βίας ανάμεσα σε ανηλίκους, προκαλεί εύλογο προβληματισμό. Ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Αν παρέμβει η Αστυνομία και η εικόνα δεν αρέσει, μπορεί να έχουμε και αστυνομικούς σε διαθεσιμότητα».

Η δήλωση αυτή δεν εκφράζει την επίσημη ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., αλλά αντανακλά την οπτική μέρους του συνδικαλιστικού σώματος. Ωστόσο, το μήνυμα που περνάει στην κοινωνία δεν παύει να είναι προβληματικό.

Γιατί αν οι αστυνομικοί – εκείνοι που καλούνται να επιβάλουν τον νόμο – αισθάνονται διστακτικοί απέναντι σε ένα περιστατικό βίας επειδή "φοβούνται την εικόνα" ή πιθανή διαθεσιμότητα, τότε ο κίνδυνος δεν είναι μόνο επιχειρησιακός. Είναι θεσμικός.

Η αστυνομική παρέμβαση δεν μπορεί να εξαρτάται από το αν θα "γραφτεί καλά" τηλεοπτικά ή διαδικτυακά, ούτε μπορεί να καθοδηγείται από το αν μια σύλληψη θα προκαλέσει σχόλια στο Twitter. Η ουσία είναι μία: όταν διαπράττεται βία – ιδίως ανάμεσα σε ανηλίκους – η παρέμβαση της ΕΛ.ΑΣ. είναι όχι μόνο θεμιτή, αλλά επιβεβλημένη.

Η πολιτεία οφείλει να παρέχει στους αστυνομικούς σαφείς εντολές, εκπαίδευση, προστασία όταν λειτουργούν νόμιμα, αλλά και αυστηρό έλεγχο όταν ξεπερνούν τα όρια. Ούτε φόβος, ούτε αυθαιρεσία. Μόνο ισορροπία, λογοδοσία και αποτελεσματικότητα.

Αν φτάσουμε στο σημείο οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των αστυνομικών να φοβούνται να εφαρμόσουν τον νόμο «μην τυχόν και δεν αρέσει η εικόνα», τότε ποιος θα προστατέψει τους πολίτες; Και κυρίως: ποιος θα προστατέψει τους πιο ευάλωτους – τα παιδιά – όταν γίνονται θύματα;

Η Αστυνομία δεν είναι για να "φαίνεται καλά". Είναι για να λειτουργεί σωστά. Και η κοινωνία αυτό ζητά.