Εκτός οργανικών θέσεων…

 

Ένα συναίσθημα μεικτό για όσους από σήμερα τίθενται εκτός οργανικών θέσεων. Μια χαρμολύπη θα σε περιβάλει, αλλά θα είναι κάτι πρόσκαιρο. Ακόμα και στην κατάσταση στο βιβλίο υπηρεσίας σε αποκαλούν Ε.Ο.Θ. για έναν μήνα και λογίζεσαι στους κωλυόμενους με έναν επιπλέον βαθμό στην πλάτη σου με σκοπό την αυτεπάγγελτη αποστρατεία.

Παραδίδεις γραφεία, ερμάρια, δικογραφίες δημόσια υλικά και αν ήσουν επιμελής και τους κόπους μια ζωής οικειοθελώς. Ότι δημιούργησες για να σε διευκολύνει στην προανάκριση, η στην εκτέλεση των καθηκόντων σου, το παραδίδεις στους νεότερους. Μέχρι σήμερα οι διοικητές σου σε ενέτασσαν σε μια κατηγορία υποτίμησης, διότι στις συσκέψεις των διοικητών και ανωτέρων σε είχαν πάντα ως λύση. «Έχω πέντε βητάδες, τρείς ανθύπες και 3-4 αξιωματικούς του νόμου…» πως να διοικήσω;

Με τέτοιες απρόσφορες απόπειρες δικαιολογούσαν την οποιαδήποτε ανεπάρκεια τους. Σε είχαν όμως πρόσφορο για κάθε λύση. Ήσουν ο εμβαλωματίας της υπηρεσίας που τώρα θα λείψεις. Κανενός δεν θα ιδρώσει το αυτί όμως, γιατί πάντα έρχεται το τέλος.

Ένα τέλος εφεύρεση που σου κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα. Κανείς δεν θα σε γνωρίζει από αύριο! «Τι με νοιάζει εμένα τι ήσουν…» Θα το ακούσεις πολλές φορές στο εξής ακόμα κι αν διαμαρτυρηθείς ήπια για κάτι στραβό που και εσύ στην υπηρεσία παράβλεψες. Είναι σαν ένα τίμημα μιας τριακονταπενταετίας, ακόμα κι αν δεν έδωσες μάχαιρα, μάχαιρα θα λάβεις. Σπάνια οι τιμές που σου πρέπουν θα αποδοθούν.

Για δυο χρόνια ακόμη θα υποβάλεις πόθεν έσχες για τις απολαβές σου, μη τυχόν και ήταν υπέρογκες. Θα κρεμάσεις και θα κρατήσεις την στολή σου για ένα δυο χρόνια και στον τρίτο θα πετάς και κάποιο εξάρτημα μέχρι να την ξεχάσεις τελείως ότι με αυτή έζησες την οικογένειά σου και πορεύτηκες στη ζωή σου.

Με το τέλος η αλήθεια είναι, ότι σιγά-σιγά θα αποβάλεις τα περισσότερα κακά που σε φόρτωσε ο θεσμός και είναι πολλά, θα το διαπιστώσεις...

Όσο πιο γρήγορα ξεχάσεις τόσο καλύτερα… Συνέχισε να ζεις όπως τότε που διέκοψες την πολιτική σου ζωή στα 18 σου χρόνια περίπου. Απογαλακτίσου σύντομα και κράτησε μόνο τα καλά!