Ελληνικό FBI και άλλες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ: Ήρωες εκτός ωραρίου – χωρίς ούτε ένα ευρώ παραπάνω
Ακατάστατα ωράρια, διπλές βάρδιες, συνεχείς επιχειρήσεις, καθόλου ρεπό. Και παρ’ όλα αυτά, ο μισθός ίδιος με του αστυνομικού που σχολάει στην ώρα του.
Αυτό είναι, με λίγα λόγια, το καθημερινό πλαίσιο εργασίας για δεκάδες στελέχη σε κρίσιμες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ, όπως η ΔΑΟΕΑ – η επονομαζόμενη και «ελληνικό FBI» – αλλά και σε πολλά Τμήματα Ασφαλείας και Υπηρεσίες Πρώτης Γραμμής.
Μιλάμε για αστυνομικούς που δουλεύουν σχεδόν διπλάσιες ώρες από τις προβλεπόμενες, χωρίς να τους αναγνωρίζεται ούτε υπερωρία, ούτε μπόνους, ούτε κάποιο έξτρα κίνητρο. Πολλοί βρίσκονται υπό συνεχή ψυχική και σωματική πίεση, συμμετέχουν σε ευαίσθητες και απαιτητικές υποθέσεις, και παρ' όλα αυτά η ανταμοιβή τους είναι… μια απλή «ευχαριστία».
Δύο ταχύτητες στην ΕΛ.ΑΣ;
Όλο και περισσότεροι αστυνομικοί νιώθουν ότι υπάρχουν "δύο ΕΛ.ΑΣ.":
-
Μια ΕΛ.ΑΣ γραφείου και ρουτίνας
-
Και μια ΕΛ.ΑΣ «χωρίς αύριο», όπου οι υπηρεσίες απαιτούν πλήρη αφοσίωση, καθημερινή υπέρβαση, αλλά με μηδενική επιπλέον ανταμοιβή
Οι αστυνομικοί των Τμημάτων Ασφαλείας, των ΟΠΚΕ, της ΔΑΟΕΑ, αλλά και άλλων ειδικών ομάδων δουλεύουν κυριολεκτικά χωρίς ανάσα. Το ωράριο είναι μια θεωρητική έννοια. Τα ρεπό αναβάλλονται, οι υπερωρίες δεν πληρώνονται, και το «ευχαριστώ» μένει στον αέρα.
Έρχεται κύμα φυγής;
Η κατάσταση έχει αρχίσει να προκαλεί κύμα φυγής από την Αστυνομία. Εκπαιδευμένο και ικανό προσωπικό αναζητά διέξοδο στην Ιντερπόλ, τον ιδιωτικό τομέα, ακόμα και στο εξωτερικό. Οι δεσμεύσεις παραμονής (π.χ. 10ετής υποχρέωση) θα λειτουργήσει αποτρεπτικά και πιεστικά, ιδιαίτερα όταν η εργασία δεν ανταμείβεται ισότιμα.
Ακόμα και μέσα από εσωτερικές συζητήσεις αστυνομικών, αυτό που καταγράφεται είναι κόπωση, απογοήτευση και αγανάκτηση:
«Ακατάστατα ωράρια – πολλές ώρες – κύμα φυγής! Λέξεις που καλύπτουν την καθημερινότητα των ΤΑ. Τα λέμε τόσα χρόνια. Μάλλον θα τα λέμε και άλλα τόσα…»
«Οι άλλες υπηρεσίες είναι μοδίστρες της ΕΛ.ΑΣ; Δύο ταχυτήτων αστυνομία έχουμε.»
Ώρα για διεκδικήσεις – όχι μόνο ευχές
Τα συνδικαλιστικά όργανα οφείλουν να πάρουν θέση, ξεκάθαρη και μαχητική. Δεν μπορεί να ζητείται από έναν αστυνομικό να εργάζεται 60 ώρες την εβδομάδα «για το καθήκον» χωρίς καμία επιπλέον αποζημίωση – ειδικά όταν αυτές οι ώρες δεν πρόκειται ποτέ να του επιστραφούν.
Η Διοίκηση δεν μπορεί να «βγάζει δουλειά» στηριζόμενη στην αυταπάρνηση των λίγων. Αν δεν θεσπιστεί οικονομικό και θεσμικό κίνητρο για αυτούς τους ανθρώπους, η ΕΛ.ΑΣ θα συνεχίσει να χάνει τα καλύτερα στελέχη της.
Η αφοσίωση πρέπει να αναγνωρίζεται έμπρακτα. Όχι μόνο στα λόγια. Όχι μόνο σε ανακοινώσεις. Όχι μόνο «αν περισσέψει κάτι στον προϋπολογισμό».
Αν θέλουμε μια αστυνομία σύγχρονη, αποτελεσματική και ανθρώπινη, πρέπει πρώτα να σεβαστούμε όσους ήδη την κρατούν όρθια.
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments