Ο θανατηφόρος κίνδυνος της υπερεργασίας: Πως οι πολλές ώρες εργασίας αυξάνουν τους κινδύνους για εγκεφαλικά και καρδιοαγγειακά νοσήματα

 

Η υπερεργασία είναι ένα από τα πιο σοβαρά και διαχρονικά προβλήματα της σύγχρονης εργασίας. Σύμφωνα με έρευνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), οι οποίες δημοσιεύθηκαν το 2021, πάνω από 745.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους το 2016 λόγω εγκεφαλικών ή καρδιοαγγειακών παθήσεων που σχετίζονται με τις υπερβολικές ώρες εργασίας. Πρόκειται για αύξηση σχεδόν 30% σε σχέση με το 2000, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα του φαινομένου.

Αυτή η μελέτη, η πρώτη παγκόσμια έρευνα για τους θανάτους που σχετίζονται με την υπερεργασία, καταδεικνύει μια άμεση σχέση ανάμεσα στην αύξηση των ωρών εργασίας και στην αύξηση των προβλημάτων υγείας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι άνθρωποι που εργάζονται περισσότερες από 55 ώρες την εβδομάδα έχουν 35% μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο και 17% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ισχαιμική καρδιοπάθεια, σε σύγκριση με εκείνους που εργάζονται 35-40 ώρες την εβδομάδα.

Η μελέτη επισημαίνει ότι οι περισσότερες από αυτές τις καταγεγραμμένες θυσίες ζωήςτ αφορούν άνδρες ηλικίας 60-79 ετών, οι οποίοι εργάζονταν για 55 ώρες ή περισσότερο την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της παραγωγικής τους ηλικίας. Αυτό αναδεικνύει τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν όχι μόνο οι εργαζόμενοι σε βιομηχανικούς και παραγωγικούς τομείς, αλλά και άλλες κατηγορίες εργαζομένων, όπως οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικροί επιχειρηματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι οποίοι, λόγω των δυσκολιών του επαγγελματικού τους περιβάλλοντος, συχνά καταφεύγουν σε ατελείωτες ώρες δουλειάς για να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους.

Η αυξανόμενη εργασία χωρίς επαρκή ξεκούραση έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ανθρώπινου οργανισμού. Οι συνέπειες αυτές δεν περιορίζονται μόνο σε σωματικά προβλήματα, όπως καρδιοαγγειακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά επηρεάζουν και την κοινωνική ζωή των εργαζομένων. Η υπερεργασία οδηγεί σε εξάντληση, ψυχική κόπωση και κατακόρυφη μείωση της ποιότητας ζωής, με αρνητικές συνέπειες για την οικογενειακή ζωή και την προσωπική ισορροπία.

Μια ακόμη σημαντική διάσταση που αναδεικνύει η έρευνα αφορά τις οικογενειακές επιχειρήσεις και την αυτοαπασχόληση. Ενώ οι εργαζόμενοι με εξαρτημένη σχέση εργασίας έχουν τουλάχιστον τη δυνατότητα να προσβλέπουν σε όρια ωραρίου και αργίες, οι επαγγελματίες και οι μικροί επιχειρηματίες συχνά αναγκάζονται να εργάζονται ατελείωτες ώρες χωρίς την παραμικρή ανάπαυση. Στην περίπτωση των οικογενειακών επιχειρήσεων, δεν είναι λίγες οι φορές που τα μέλη της οικογένειας αναγκάζονται να δουλεύουν χωρίς αμοιβή, γεγονός που αυξάνει περαιτέρω την πίεση και την υπερφόρτωση του εργατικού δυναμικού.

Η ατελείωτη εργασία, όπως τονίζουν οι ειδικοί, δεν είναι βιώσιμη για τον άνθρωπο. Ειδικά όταν το ωράριο ξεπερνά τις 55 ώρες την εβδομάδα, οι σωματικές και ψυχικές επιπτώσεις είναι αναπόφευκτες. Παρά τις σύγχρονες τεχνολογίες και τις βελτιώσεις στην αυτοματοποίηση και την παραγωγικότητα, η σύγχρονη εργασία απαιτεί όλο και περισσότερες ώρες από τους εργαζομένους για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού και των επιχειρηματικών πιέσεων. Αυτός ο φαύλος κύκλος μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, όχι μόνο για την υγεία των εργαζομένων αλλά και για την ευημερία των κοινωνιών συνολικά.

Για να προστατευτεί η υγεία των εργαζομένων, είναι επιτακτική η ανάγκη να επανεξεταστούν τα ωράρια εργασίας και να καθιερωθούν πολιτικές που θα εξασφαλίζουν ισχυρούς περιορισμούς στις ώρες εργασίας. Ειδικά για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους αυτοαπασχολούμενους, η εφαρμογή μιας πιο ανθρώπινης προσέγγισης στην εργασία θα συμβάλλει στην υγιή ανάπτυξή τους, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους. Εν κατακλείδι, το κράτος, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι πρέπει να συνεργαστούν για να διασφαλίσουν ότι οι ώρες εργασίας δεν θα θέτουν σε κίνδυνο ούτε την υγεία ούτε τη ζωή των ανθρώπων.