Η σύνταξη του ληστή!!!

 

Κάθε 1η και 15η του μηνός συνήθως, ο αστυνομικός γνωρίζει από κοντά παραβατικές προσωπικότητες. Αν δεν έχει τουλάχιστον συμμετάσχει σε μια επικίνδυνη επιχείρηση, βιώνει με τον τρόπο του το κίνητρο ενός δράστη, ο οποίος δεν είναι πάντα κακοποιός ή φόβητρο με όσα ακούμε και διαβάζουμε.

Είναι οι περιοριστικοί όροι που επιβάλλονται μέχρι την διεξαγωγή της δίκης ή μετά την προσωρινή αποφυλάκισή του στο 18μηνο, η εκκρεμούν κι άλλες δίκες, πέραν αυτής που εξέτισε την ποινή του.

Ένα τέτοιο περιστατικό μας εξομολογήθηκε απόστρατος αξιωματικός που για πολλά χρόνια εκτελούσε καθήκοντα αξιωματικού υπηρεσίας σε τμήμα ασφαλείας. Μια τέτοια περίπτωση ήταν ο Στάθης ο ληστής που στα χρόνια δράσης του οι εφημερίδες είχαν αφιερώσει σημαντικά οκτάστηλα. Πήγαινε για παρουσία μια συγκεκριμένη ώρα, αργά το απόγευμα, για να κάνει κουβέντα και με τον αξιωματικό.

Του εκμυστηρεύτηκε την μεθοδολογία δράσης, τους συνεργούς και τους συναυτουργούς, τα χρήματα που αφαίρεσε από τράπεζες κυρίως, την αποκατάσταση των παιδιών και των εγγονών του και το σχετικό καταπίστευμα που διαθέτει ακόμα.

Την τελευταία φορά που εμφανίστηκε στο τμήμα ο Στάθης ήταν πολύ βιαστικός και ταυτόχρονα περιχαρής, χωρίς χρόνο στη διάθεσή του για να συζητήσουν.

Κρατούσε στα χέρια του απλά έναν μαύρο φάκελο. Ήταν ο φάκελος με τα δικαιολογητικά προς υποβολή της σύνταξης του!

Είχε κλείσει τα 67 του χρόνια και δικαιούνταν την εθνική τουλάχιστον σύνταξη και ας μην είχε κολλήσει ένα ένσημο με τον νόμο Κατρούγκαλου και οι διατάξεις διατηρήθηκαν και με τον νόμο Βρούτση…

Πόσο άδικο πια για όσους εργάστηκαν!