Συνέντευξη Δημήτρη Καραγιανόπουλου στο Katehacker: «Το νέο μισθολόγιο δεν είναι μεταρρύθμιση – είναι ανακύκλωση της αδικίας»

 Με 39 χρόνια υπηρεσίας στην Ελληνική Αστυνομία και τριάντα χρόνια ενεργής συνδικαλιστικής δράσης, ο Δημήτρης Καραγιανόπουλος αποτελεί μια από τις πιο έμπειρες και “βαριές” φωνές του αστυνομικού συνδικαλισμού. Έχοντας περάσει από όλες σχεδόν τις βαθμίδες και θέσεις εκπροσώπησης, γνωρίζει όσο λίγοι τα πραγματικά προβλήματα του αστυνομικού προσωπικού.

Με αφορμή το υπό διαβούλευση μισθολόγιο των Σωμάτων Ασφαλείας, μιλά αποκλειστικά στο Katehacker, χωρίς περιστροφές, για όσα θεωρεί “επικίνδυνα και άδικα” στο νέο σχέδιο νόμου.

Ερ.: Κύριε Καραγιανόπουλε, ποια είναι η συνολική σας εικόνα για το νέο μισθολόγιο που φέρνει η κυβέρνηση;

Απ.: Αντί να αποτελεί μια πραγματική διόρθωση αδικιών, έρχεται σαν συνέχεια του μισθολογίου της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ– Καμένου- Τόσκα. Τότε, είχαμε την δεύτερη μεγάλη  μείωση των τελευταίων δεκαετιών και φτωχοποίηση των χαμηλόβαθμων μιας και καταργήθηκαν οι μισθολογικές παράγωγές.
Δυστυχώς, η σημερινή πρόταση διατηρεί την ίδια φιλοσοφία. Δεν αποκαθιστά τίποτα, δεν αποδίδει δικαιοσύνη και φυσικά δεν συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του ΣτΕ, που είχαν κρίνει ξεκάθαρα την ανάγκη για πλήρη αποκατάσταση των αποδοχών των ενστόλων.

Ερ.: Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι έρχονται “σημαντικές αυξήσεις”. Τι απαντάτε;

Απ.: Αυξήσεις στα χαρτιά, όχι στην τσέπη. Το επικοινωνιακό αφήγημα των +300 ευρώ είναι απλώς ένας αριθμός για τις κάμερες.
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική: 50 με 80 ευρώ μικτά για τις περισσότερες βαθμίδες. Το κονδύλι που έχει εγγραφεί στον προϋπολογισμό δεν φτάνει ούτε για να καλύψει τις απώλειες των προηγούμενων ετών, πόσο μάλλον για ουσιαστικές βελτιώσεις.

Ερ.: Εντοπίζετε διαφορές και αδικίες μεταξύ των κατηγοριών;

Απ.: Τεράστιες. Η Α’ κατηγορία παίρνει πολλαπλάσιες αυξήσεις, ενώ οι Β’, Γ’ και Δ’ μένουν σχεδόν στο ίδιο σημείο.
Είναι ένα μισθολόγιο πολλών ταχυτήτων, που αντί να ενώνει, διχάζει. Παράλληλα, η ανισότητα με τις Ένοπλες Δυνάμεις παραμένει. Αν και μιλούν για “ενιαίο μισθολόγιο”, οι αστυνομικοί παραμένουμε στο περιθώριο — χωρίς αντίστοιχη βαθμολογική εξέλιξη και χωρίς τα ίδια οικονομικά κίνητρα.

Ερ.: Πολλοί φοβούνται ότι θα εφαρμοστεί στην ΕΛ.ΑΣ. το “μοντέλο Δένδια”. Τι σημαίνει πρακτικά;

Απ.: Σημαίνει καθίζηση των χαμηλόβαθμων. Το νέο βαθμολόγιο στις Ένοπλες Δυνάμεις δημιουργεί τεχνητές καθυστερήσεις στις προαγωγές και μειώσεις σε βάθος χρόνου.
Αν το ίδιο μοντέλο περάσει στην Αστυνομία, θα οδηγήσει σε οικονομική στασιμότητα και υπηρεσιακή απαξίωση. Οι συνάδελφοι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή θα συνεχίσουν να τραβούν το βάρος με μισθούς επιβίωσης.

Ερ.: Εκτός από τις αποδοχές, υπάρχουν επιδόματα και παροχές που παραμένουν “παγωμένα”. Ποιες είναι οι πιο κραυγαλέες περιπτώσεις;

Απ.: Κατ’ αρχάς, το πενθήμερο έχει μείνει παγωμένο πάνω από τρεις δεκαετίες. Δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό κόστος ζωής.
Το νυχτερινό επίδομα είναι εξευτελιστικό και δεν αντικατοπτρίζει το ρίσκο ή τη φθορά του σώματος που συνεπάγεται η νυχτερινή υπηρεσία.
Και φυσικά, οι υπερωρίες και οι αργίες πρέπει επιτέλους να πληρώνονται. Δεν υπάρχει άλλος εργαζόμενος στο Δημόσιο που να δουλεύει 12ωρα, επιφυλακές και έκτακτες βάρδιες χωρίς καμία αποζημίωση.

Ερ.: Αν μπορούσατε να συνοψίσετε τα βασικά αιτήματα των αστυνομικών, ποια θα ήταν;

Απ.: Ζητούμε απλά πράγματα, τίποτα υπερβολικό:

1. Πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ, μαζί με τα αναδρομικά και τα δώρα.

2. Δίκαιη ανακατανομή των αυξήσεων σε όλες τις κατηγορίες, όχι μόνο στους λίγους προνομιούχους.

3. Επικαιροποίηση των επιδομάτων – πενθήμερα, νυχτερινά, υπερωρίες – σύμφωνα με την πραγματική υπηρεσιακή επιβάρυνση.

Οι αστυνομικοί δεν ζητούν “προνόμια”. Ζητούν αξιοπρέπεια, σεβασμό και ίση μεταχείριση.

Ερ.: Πώς θα χαρακτηρίζατε συνολικά το νέο μισθολόγιο;

Απ.: Ωραίο στα λόγια, απογοητευτικό στην πράξη. Είναι ένα σχέδιο που διαφημίζει αυξήσεις χωρίς να λύνει τίποτα.
Αν δεν αλλάξει, θα συντηρήσει το ίδιο αδιέξοδο που βιώνουμε εδώ και χρόνια: έναν αστυνομικό που σηκώνει το βάρος της κοινωνίας, αλλά δεν μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς.
Η Πολιτεία οφείλει να σταματήσει να “κοστολογεί” την προσφορά μας με λογιστικές πράξεις. Ήρθε η ώρα να δείξει πραγματικό σεβασμό, όχι με δηλώσεις, αλλά με πράξεις και δίκαιες αμοιβές.