Katehacker Files «Όλοι οι συνδικαλιστές είναι ίσοι – αλλά κάποιοι… πιο ίσοι από τους άλλους»

«Συνδικαλιστικές Διώξεις: Πότε φωνάζουμε και πότε… κάνουμε scroll»

Στην ΕΛ.ΑΣ. η λέξη “μετάθεση” συνήθως σημαίνει… αλλαγή τοπίου.
Στο συνδικαλιστικό λεξικό, όμως, μπορεί να σημαίνει "δίωξη".

Αρκεί να πληροίς μία προϋπόθεση:
να κάθεσαι στην καρέκλα του Προέδρου.

Περίπτωση 1:
Προσωρινή μετακίνηση Προέδρου Ένωσης για 15 ημέρες.
Ένα μέρος του συνδικαλιστικού χώρου + ΠΟΑΣΥ:
«Καταδικάζουμε. Ζητάμε διερεύνηση».
Όχι πανικός, όχι καταγγελίες στα κεραμίδια.
Απλή θεσμική ανησυχία. Ήρεμα νερά.

Περίπτωση 2:
Μετάθεση Προέδρου Ένωσης.
Σειρήνες παντού.
Ανακοινώσεις, δηλώσεις, καταγγελίες.
Η φράση “Συνδικαλιστική Δίωξη” με κεφαλαία.
Το κίνημα σύσσωμο, μια γροθιά.
Σαν να μετατέθηκε… ολόκληρο το Σώμα.

Περίπτωση 3:
Μετάθεση μέλους Δ.Σ. Ένωσης Ροδόπης, μαζί με άλλους αστυνομικούς.
Μόνο το τοπικό σωματείο μιλάει.
Καμία κεντρική καταδίκη.
Σαν να ήταν… μετακόμιση επίπλων.
Η λέξη “δίωξη” αγνοείται.

Και κάπου εκεί, ανακαλύπτεις τον “κανόνα” που δεν γράφτηκε ποτέ:
Για να σηκωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα στο πόδι,
πρέπει να έχεις τον τίτλο του Προέδρου.
Τα υπόλοιπα μέλη;
Αντέχουν και… μετατίθενται σιωπηλά.

Για κερασάκι:
Μέλος Δ.Σ. ρίχνει σφαλιάρα σε συνάδελφο μέσα στα δικαστήρια.
Σιωπή.
Ηγεσία και συνδικαλιστές σε mode “αόρατος μάρτυρας”.

Κι εσύ, αναγνώστη, μένεις με την απορία:
Τι μετράει για να κινητοποιηθεί το σύστημα;
Η θέση σου; Το δίκιο σου; Ή απλώς… οι φίλοι σου;

Στα Files δεν έχουμε απάντηση.
Έχουμε όμως παρατήρηση:

❝Όταν η “συνδικαλιστική δίωξη” εξαρτάται από το αν έχεις τίτλο στην πόρτα,
μην απορείς που η αδικία έχει… βαθμούς.❞