«Ο βασιλιάς είναι γυμνός!»

 Πάντα ήθελα να αφηγηθώ αυτή την ιστορία, και όπου μου δινόταν η δυνατότητα, το έκανα. Χθες, 7/3/25, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας, η μνήμη μου γύρισε αρκετά χρόνια πίσω.

Έπαιρνα τη θέση του βασιλιά – όχι κυριολεκτικά, αλλά ένιωσα μια δικαίωση. Στο παραμύθι του Άντερσεν, μόλις το παιδάκι φωνάζει πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός», οι μεγάλοι, που φοβούνταν να ομολογήσουν την αλήθεια, γυρίζουν ο ένας στον άλλον και αναγκάζονται να παραδεχτούν την απάτη. Ο βασιλιάς παύει να περπατά κορδωμένος… Δεν συνεχίζεται το παραμύθι – σκέφτηκα όταν τον άκουσα από τα πίσω έδρανα σε απευθείας μετάδοση.

Άφηνα τη σκέψη μου έωλη, αλλά ταυτόχρονα γινόταν λυτρωτική στην επίδραση της αλήθειας. Όχι για λόγους εκδίκησης. Απλά, εκείνο το φώλιασμα της αδικίας που υπέστην εγώ και άλλοι 160 συνάδελφοι αστυνομικοί, κάπου εκεί στη Βουλιαγμένη, στο ξενοδοχείο Αρμονία, ξαναζωντάνεψε με αντεστραμμένους τους όρους.

Ο κ. Κυριαζίδης, σημερινός βουλευτής της Ν.Δ., που παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό του κόμματος, είχε αποφασίσει το 2006 για όλους εμάς τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της ομοσπονδίας Π.Ο.ΑΣ.Υ. να μας αποβάλει εντελώς φασιστικά από τις δημοκρατικές διαδικασίες, τις οποίες αυτός εδώ και χρόνια απολαμβάνει στο κοινοβούλιο.

Με όνειρα διήγαγα τον έκτο χρόνο συμμετοχής μου στα κοινά, στα συνδικάτα της αστυνομίας – συνδικάτα που οφείλω να ομολογήσω πως ο ίδιος ο Κυριαζίδης δημιούργησε. Γι’ αυτό τον είχα ως «βασιλιά», για ό,τι μέχρι τότε είχε καταφέρει με επιτυχία.

Όμως, τα όνειρά μας γκρεμίστηκαν εκείνο το χειμωνιάτικο πρωινό στη Βουλιαγμένη. Η απόφαση είχε παρθεί: η Αττική δεν θα συμμετείχε στο συνέδριο, γιατί κινδύνευε η θέση του. Θα έχανε την προεδρία και προσέφυγε στην πιο εύκολη επιλογή: να διαγράψει το μεγαλύτερο πρωτοβάθμιο σωματείο.

Ακολούθησαν εκατοντάδες δίκες και σχηματίστηκαν περίπου 250 δικόγραφα, μέχρι το 2011 να δικαιωθούμε, χάνοντας πολύτιμα χρόνια συμμετοχής. Βεβαίως, εκείνος είχε ήδη πάρει το δρόμο του κοινοβουλευτισμού, χωρίς να τον βαραίνει αυτό το ατόπημα σε βάρος μας. Ήταν ήδη βουλευτής!

Η πνευματική τυραννία της «συμβατικής σοφίας»

Η «συμβατική σοφία» ασκεί πάντα μια πνευματική τυραννία στις κοινωνίες – ιδιαίτερα σε μεταβατικές εποχές. Όταν ο κόσμος αλλάζει και οι άνθρωποι προσπαθούν να τον ερμηνεύσουν πέρα από τα παρωχημένα θεωρητικά σχήματα και τα ασφυκτικά ιδεολογικά στεγανά του παρελθόντος, η ίδια νοοτροπία θα σε ακολουθεί – και τον ακολούθησε μέχρι χθες.

Πλήρωσε με το ίδιο τίμημα την διαγραφή. Με μία διαφορά:
Αυτός δικαίως… εγώ, εμείς, όχι.

Καραδήμας Νίκος
Απόστρατος ΕΛ.ΑΣ.