Το χτικιό της απολεσθείσης εξουσίας!

 

Αφουγκραζόμαστε φωνές εδώ στον katehacker.gr με μεγάλη οξύτητα για τα τεκταινόμενα στο χώρο της αστυνομίας γενικώς. Όλοι έχουν μια άποψη. Ωστόσο έτσι είναι η δημοκρατία θα έλεγαν οι πιο καλόγνωμοι! Ενίοτε δε, ισοπεδωτικοί αλαλαγμοί και ιαχές που πορεύονται από το παρελθόν, αναμοχλεύουν θύμισες που έχουν χαθεί γιατί δεν ήταν ικανές από μόνες τους να διατηρήσουν έναν κλασικό χαρακτήρα.

Επιχειρείται να αποκατασταθεί από επιρρεπείς παρελθοντολόγους αυτής της ανερμήνευτης λαγνείας, δήθεν η ιστορική διαδρομή του σώματος σε κάθε έκφανσή του, με τα δικά τους ιταμά κριτήρια. Το μέγεθος αυτής της αμφισβήτησης πρωτοπορεί δυστυχώς, από κάθε άλλη εργασιακή κοινότητα, κλάδο ή δραστηριότητα της δημόσιας διοίκησης πρωτίστως. Η αποδόμηση βρίσκεται προ των πυλών εσκεμμένα διαρκώς.

Κατά κύριο λόγο τα αίτια φρονούμε να εκπορεύονται από την απώλεια της ασύστολα δοτής δικαιοδοσίας. Ή της λαχτάρας για την κατάληψη εκ νέου της κακώς νοούμενης εξουσίας, από οποιοδήποτε πόστο, η οποία δυστυχώς ουδέποτε ήταν λελογισμένη. Αντίθετα ενδήμησε ακραία μερικές φορές. Περισσότερες των συνηθισμένων από κάθε άλλο χώρο. Ένα κατάλοιπο του παρελθόντος που αντέχει στο χρόνο ακόμη.

Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο των αντιπαραθέσεων, επικριτές και υποστηρικτές των δρώμενων, στρατηγοί κατ’ ευφημισμόν και παλαιοσυνδικαλιστές ξιφουλκούν σαν να μην πέρασε μια μέρα, ενώ η εξουσία παρήλθε ανεπιστρεπτί.

Προφανώς τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο πρωτεύοντα σε αυτόν τον χώρο διαχρονικά ήταν διαρκώς εκτεθειμένα στη χλαλοή του κόσμου. Και όχι κατ’ ανάγκη από ανεπάρκεια, όπως αλλού που βρίσκονταν κρυμμένοι στα γρανάζια της εξουσίας. Αντίσταση, εμφύλιος, δικτατορία, πολυτεχνείο και κάθε άνομη δράση δυστυχώς συνδέονταν με τη δράση της αστυνομίας και στο πεδίο της «μάχης», αλλά και στο επιτελείο, μη μπορώντας να αποσβέσει τους κραδασμούς. Αυτόματα οι ευθύνες διαχέονταν σε όλη την ιεραρχική διαστρωμάτωση.

Σήμερα δε, το φαινόμενο αυτό έχει απλωθεί και επηρεάσει ακόμη και μεμονωμένες μικρές αυτοτελείς υπηρεσίες, τμήματα, γραφεία, μικρές ή μεγάλες δομημένες ιεραρχικά υπηρεσίες, με μια ακατανόητη πλειάδα βαθμών με δυσδιάκριτη μεν κλίμακα εξουσίας, αλλά με επίκτητα, εγγενή, συμφυή ή κληρονομικά αξιώματα που υπερβαίνουν ακόμη και τον ιεραρχικό βαθμό.

Σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον ορυμαγδό δυστυχώς παίζουν και οι απόμαχοι που απώλεσαν την εξουσία τους…

Αναπόφευκτα οι έριδες αυτές υπεισήλθαν και στα συνδικάτα των ενστόλων, που ακραίες φωνές του παρελθόντος με το προσωπείο των αψεγάδιαστων εμμένουν στην προτεραία ανεδαφική στάση και θέση τους που έχει κριθεί. Όχι να στηρίξουν τον καλύτερο, αλλά να ορθώσουν τη χαμένη τους πολιτική αίγλη που απώλεσαν. Την οποία βέβαια διατηρούσαν με την ανεκτικότητα ακόμη και των πολιτικών αντιπάλων τους, αφού είχαν ενσωματωθεί αναγκαστικά στη νομή της εξουσίας, μη τυχόν και χαθεί…

Αξιοκατάκριτοι τιμητές των πάντων, αποβάλλετε τις υποκριτικές μάσκες! Είστε πλέον γνωστοί και απόμαχοι, περισώστε ει δυνατόν την ήδη κλονισμένη υστεροφημία σας.