Δημόσιες τηλεδίκες…

Πριν να πέσει ο κουρνιαχτός από τις «συγκλονιστικές» αποκαλύψεις της εβδομάδας που μας πέρασε, άλλες αποκαλύψεις συγκλονιστικότερες έρχονται οσονούπω. Ένα σκηνικό από αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι τον ερχομό του Απρίλη καθηλώνει τους τηλεθεατές στα πλέον εκσυγχρονισμένα ψηφιακά πλάσματα.

Ειδικοί και γενικοί αναλυτές επιδίδονται σε τραγικές αναλύσεις. Θύτες, θύματα «αυτόπτες μάρτυρες» και άλλοι περιπεπλεγμένοι, κρατούν συντροφιά τους αδαείς τηλεθεατές.

Σ αυτά τα τρίωρα των ορμονικών διαταραχών που κατά κύριο λόγο η αδρεναλίνη, η κορτιζόλη και η επινεφρίνη διαχέονται ασυστόλως, συνθέτουν αυτό το σπαραξικάρδιο σκηνικό. Λειτουργούν τινά από αυτά τα στούντιο, ως εξομοιωτές αιθουσών δικαστηρίων. Με τους δικανικούς κανόνες να παραφράζονται τελείως στήνεται κι από μια δίκη. Αφού η Φοινικούντα κούρασε, αναχώρησαν για τα ριζά Του Ψηλορείτη. Μετά τις «καταιγιστικές αποκαλύψεις» σαν από μηχανής Θεός να΄ σου οι αποκαλύψεις για τα τζογαδόρικα ινστιτούτα αισθητικής.

Έκλεισε και αυτή η βδομάδα με τα «αθώα θύματα» που έπεσαν στα δίχτυα των απότακτων πρώην αστυνομικών σε ρόλο αρχηγού με υπαρχηγό τον μασατζή. Χιλιάδες τα ευρώ που άλλαξαν χέρια για άγνωστο λόγο χωρίς παραστατικά. Οι ισχυρισμοί των θυμάτων να τίθενται εν αμφιβόλω με αλλοιωμένη την φωνή, ακούγεται βραχνή για το χρηματικό αλισβερίσι.

Περνάει από το μυαλό μας μια σκέψη! Γιατί επιτρέπονται αυτά τα αίσχη. Μήπως υπάρχει σκοπιμότητα;

Προφανώς…