Τραγωδία στο 2ο Ειδικό Σχολείο Πειραιά – Ερωτήματα για ελλείψεις και αμέλεια μετά τον θάνατο 13χρονης
Σοκ και βαθιά θλίψη έχει προκαλέσει στον Πειραιά η είδηση του θανάτου μιας 13χρονης μαθήτριας στο 2ο Ειδικό Σχολείο. Το κορίτσι φέρεται να έχασε τη ζωή του από πνιγμό την ώρα του φαγητού, υπό συνθήκες που παραμένουν θολές και διερευνώνται ενδελεχώς.
Αγανάκτηση γονέων – «Χρόνιες ελλείψεις, χρόνια προειδοποιούμε»
Γονείς μαθητών του σχολείου καταγγέλλουν ότι ο τραγικός θάνατος δεν ήταν «ατύχημα από το πουθενά», αλλά αποτέλεσμα ενός επικίνδυνου συστήματος που λειτουργεί ελλιπώς στελεχωμένο, χωρίς υποδομές και χωρίς επαρκή επίβλεψη.
Η Σοφία Λιβέρη, εκπρόσωπος του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, μίλησε για ένα σχολικό περιβάλλον εγκατάλειψης:
«Τα ειδικά σχολεία έχουν τεράστιες ελλείψεις, τόσο σε προσωπικό όσο και σε εξοπλισμό. Παλιά κτίρια, επικίνδυνοι χώροι, έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού. Αυτά δεν είναι απλά προβλήματα, είναι προειδοποιήσεις που κανείς δεν άκουσε».
Η ίδια θέτει καίρια ερωτήματα για τις συνθήκες θανάτου:
-
Υπήρχε σχολικός νοσηλευτής στο χώρο;
-
Υπήρχαν ειδικοί παιδαγωγοί επαρκείς ανά τμήμα;
-
Υπήρχε απινιδωτής;
-
Έγινε άμεση παρέμβαση από ΕΚΑΒ;
-
Υπήρχαν τα μέσα και το προσωπικό για να σωθεί μια ζωή;
Κριτική – Ένα σύστημα που καταρρέει πάνω στα πιο ευάλωτα παιδιά
Η υπόθεση αναδεικνύει, για άλλη μια φορά, μια αλήθεια που οι γονείς γνωρίζουν πολύ καλά:
Τα ειδικά σχολεία λειτουργούν χρόνια με υποστελέχωση, κακοσυντηρημένες δομές και ελάχιστη κρατική μέριμνα.
Οι μαθητές ΑμεΑ –όσοι περισσότερο χρειάζονται ειδική φροντίδα– βρίσκονται σε ένα πλαίσιο όπου:
-
λείπουν νοσηλευτές,
-
οι βοηθοί δεν επαρκούν,
-
η μεταφορά των παιδιών γίνεται χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό,
-
οι διαδικασίες ασφάλειας εφαρμόζονται αποσπασματικά ή όχι καθόλου.
Η Λιβέρη τόνισε:
«Σε κάθε σχολείο, ειδικό ή μη, πρέπει να υπάρχει νοσηλευτής και ψυχολόγος. Στα σχολικά λεωφορεία δεν μπορεί να υπάρχει μόνο οδηγός και ένα άτομο χωρίς εκπαίδευση».
«Έπρεπε να μας ενημερώσουν — Δεν μπορώ να δεχτώ τέτοια αδιαφορία»
Μητέρα συμμαθητή της 13χρονης μίλησε με δάκρυα και οργή:
«Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι χάθηκε ένα παιδί 13 χρονών. Έπρεπε να ειδοποιήσουν αμέσως τους γονείς. Να πάμε να πάρουμε τα παιδιά μας. Πού είναι το παιδί μου; Ποια ευθύνη δείχνουν έτσι;»
Η ίδια επιβεβαίωσε ότι στο σχολείο υπάρχουν βοηθοί για τα γεύματα, όμως αυτό δεν καλύπτει τα ουσιαστικά κενά:
«Δεν έχουμε ούτε λεωφορεία για να μεταφέρουμε τα παιδιά μας. Ζητάμε επιτέλους την παρέμβαση της κυβέρνησης».

Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments