Η σκληρή εκπαίδευση φτιάχνει επαγγελματίες – το καψόνι φτιάχνει φόβο

 Οι συζητήσεις γύρω από όσα συνέβησαν στη Δ.Α.Ε.Α. δείχνουν κάτι βαθύτερο από ένα μεμονωμένο περιστατικό. Θίγουν την ουσία του τι σημαίνει «εκπαίδευση» μέσα στην Ελληνική Αστυνομία — και πού τελειώνει η πειθαρχία για να αρχίσει η προσβολή.

Η σκληρή εκπαίδευση δεν είναι ντροπή. Είναι απαραίτητη.
Όποιος φορά στολή, οφείλει να μάθει να λειτουργεί υπό πίεση, με αντοχή, πειθαρχία και ομαδικότητα. Αυτά είναι στοιχεία επαγγελματισμού και επιβίωσης — όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τους πολίτες που προστατεύει.

Όμως άλλο σκληρή εκπαίδευση και άλλο καψόνι.
Η πρώτη χτίζει χαρακτήρες.
Το δεύτερο τους διαλύει.

Το καψόνι δεν έχει καμία θέση σε ένα σύγχρονο, επαγγελματικό Σώμα Ασφαλείας. Δεν εμπνέει σεβασμό — επιβάλλει φόβο. Και ο φόβος δεν γεννά συναδελφικότητα ούτε αίσθημα ευθύνης. Δημιουργεί αποστροφή, ανασφάλεια και απομάκρυνση από το λειτούργημα.

Το χιούμορ, η καθοδήγηση με αυστηρότητα αλλά και με σεβασμό, η μεταφορά εμπειρίας από τους παλιότερους — αυτά είναι δείγματα υγιούς κουλτούρας. Το να προσβάλεις, να φωνάζεις, να βιντεοσκοπείς ανθρώπους που μόλις ξεκινούν, δεν είναι εκπαίδευση· είναι κατάχρηση εξουσίας.

Ο επαγγελματισμός δεν μετριέται σε κάμψεις, αλλά σε ήθος.
Η νέα γενιά αστυνομικών χρειάζεται πρότυπα, όχι τραμπούκους.
Και η πραγματική ισχύς ενός Σώματος δεν φαίνεται στην αυθαιρεσία, αλλά στην πειθαρχία με σεβασμό.

Η σκληρή εκπαίδευση είναι προνόμιο — το καψόνι είναι ντροπή.