«Με την ευγνωμοσύνη μας στον Ευλογημένο Ιησού»

 

Έγραφε ο άρτος που βρέθηκε σε ανασκαφές της Νότιας Τουρκίας κοντά στα σύνορα με την Συρία. Χρονολογείται στον 7ο μ.Χ. αιώνα. Ήταν δε αποτυπωμένο το κεφάλι του Ιησού.

Η ανακάλυψη έγινε κοντά στα ερείπια της βυζαντινής Ειρηνούπολης, στο σημερινό Τοπρακτεπέ της Τουρκίας και θεωρείται εξαιρετικά σημαντική από τους επιστήμονες, καθώς δίνει πολλά στοιχεία για την πνευματική και πολιτιστική ζωή αλλά και την καθημερινότητα στις πρώτες εκείνες χριστιανικές κοινωνίες της Ανατολής.

Στην άνω όψη του ενός από τα πέντε καρβέλια είναι σχηματισμένη η εικόνα του Ιησού και μια ελληνική επιγραφή που γράφει «Με την ευγνωμοσύνη μας στον Ευλογημένο Ιησού».

Η χρήση της ελληνικής γλώσσας παραπέμπει φυσικά στη Βυζαντινή αυτοκρατορία, της οποίας η ελληνική ήταν η επίσημη γλώσσα και την ελληνορθόδοξη παράδοση που διαμορφώθηκε μέσα στις κοινωνίες της μεγάλης αυτοκρατορίας.

Σε αντίθεση με τις γνωστές βυζαντινές απεικονίσεις του «Χριστού Παντοκράτορα», η μορφή στο ψωμί απεικονίζει τον Ιησού ως «Σπορέα» ή «Γεωργό». Οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτή η ερμηνεία αντανακλά την πνευματική σημασία της εργασίας και της γονιμότητας στη θεολογία της εποχής.

Η απεικόνιση θυμίζει την Παραβολή του Σπορέα από την ελληνική Καινή Διαθήκη, συμβολίζοντας την πίστη που εξαπλώνεται σαν σπόροι και συνδέει τη θεία χάρη με την ανθρώπινη προσπάθεια.

Άλλα ψωμιά που αποκαλύφθηκαν στο χώρο φέρουν σχήματα σταυρού, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να χρησίμευαν ως ψωμί της Θείας Ευχαριστίας που χρησιμοποιούνταν στις πρώιμες χριστιανικές τελετουργίες της θείας κοινωνίας.

Το γεγονός πως τα ψωμιά βρέθηκαν μετά από 1.300 χρόνια σε τόσο καλή κατάσταση σχετίζεται με τις συνθήκες που επικρατούσαν στο έδαφος κατά τη διάρκεια αυτών των αιώνων. Οι επιστήμονες εντυπωσιάστηκαν με τη διατήρηση του σχήματος και το πόσο άθικτες έχουν μείνει οι γραμμές που είχαν επιμεληθεί οι άνθρωποι που τα έφτιαξαν.