Η καλύτερη στο είδος της!

 

Δεν ήταν η πρώτη της επιλογή, ούτε η δεύτερη η αστυνομία.
«Ένα παιδί που διαβάζει, μαθαίνει τον κόσμο αλλιώς. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο μάθημα απ’ όλα». Ήταν μια από τις σκέψεις της.

Το διάλεγμα σε κάποια θέση στον τεράστιο κατάλογο στο μηχανογραφικό, την έφεραν στους κόλπους της μεγάλης οικογένειας της Αστυνομίας. Μπορεί ο γάμος αυτός να μην ήταν από έρωτα! Δεν ήταν όμως και από συμφέρον. Το συμβόλαιο περιείχε μια ρήτρα τιμής. Να τον τιμήσει.

Έτσι έκανε η Φωτεινή, όπως και αρκετοί άλλοι από μάς… Δεν θα εισέλθω στο προσωπικό σκεπτικό, αλλά δεν είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις μια τέτοια ευχάριστη παρέκκλιση στο χώρο μας.

Το έδειξε από τα πρώτα χρόνια στο σώμα! Δημιούργησε στον κόσμο των media το avatar της Φωτεινής, γιατί λέει περισσότερες αλήθειες από το ημερήσιο δελτίο.

«Τα ρολά», είπε σε ένα από τα πολυάριθμα podcast, «είναι για τις καμπύλες των μαλλιών μου και όχι μόνο για τον χαρακτήρα. Ούτε εξωγήινα εμφυτεύματα είναι».

Με αυτόν τον τρόπο και άλλους έξυπνους αυτοσχεδιασμούς μπήκε στην παιδική ψυχοσύνθεση και γράφει. Γράφει, γράφει, γράφει ασταμάτητα για τα παιδιά ότι η ειλικρίνεια είναι ένα δώρο μαζί με την παραγγελία.

Ίσως να πρόκειται για την αυθεντική ενέργεια στη ζωή των παιδιών που την έχουν περισσότερο ανάγκη από τη διαστροφή των μεγάλων, συμπεραίνουμε εμείς από τα γραπτά της — κείμενα μετουσίωσης ενός άλλου κόσμου.

Αυτόν της αγνής παιδικότητας. Με το διάβασμα κάθε κοινή ανάγνωση μεταξύ γονέα και παιδιού ενισχύει τον δεσμό αυτόν και εμπλουτίζει τις γνώσεις τους και ξεκλειδώνει τον κόσμο της φαντασίας, διεγείροντας τη δημιουργικότητά τους, επισημαίνει.

Το παραμύθι μπορεί ένα παιδί να το ξεχάσει. Καθώς και τα λόγια του πρίγκηπα. Όχι όμως τη φωνή της μητέρας του που πάντα έκλεινε με το «…έζησαν αυτοί καλά και μείς καλύτερα».

Είναι λόγια της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου, της αστυνομικού που αφιερώνει τη ζωή της, παράλληλα με την εργασία της, στο παιδί με τα βιβλία που γράφει.

Που γράφει με τον δικό της τρόπο και αναδύει με τη γραφή της ότι το μειονέκτημα μπορεί στο τέλος να γίνει πλεονέκτημα — στα δύσκολα χρόνια της παιδικής παραβατικότητας, του bullying, της αδιαφορίας που δεν αποτελεί εγγενή αδυναμία, αλλά εμφανίστηκε ως συμφυής με τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Συνέχισε, Φωτεινή, να γράφεις. Σε απολαμβάνουμε.

Ένας συνάδελφός σου.