«Αξιοκρατία υπό διωγμό: Πώς η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. ακυρώνει τις τοποθετήσεις των νέων αστυνομικών»

 

Η τοποθέτηση των νεοεξερχόμενων αστυνομικών αποτέλεσε για χρόνια ένα πεδίο αγώνα του συνδικαλιστικού κινήματος. Με κόπο και διεκδικήσεις, είχε καθιερωθεί ένα σύστημα δίκαιο, αξιοκρατικό και απολύτως διαφανές: οι νέοι συνάδελφοι δήλωναν τις επιθυμίες τους για υπηρεσίες και, βάσει της βαθμολογίας τους, κατατάσσονταν ηλεκτρονικά και αντικειμενικά, χωρίς «παρεμβάσεις» και παραθυράκια. Ήταν μια νίκη που κατοχύρωνε το αυτονόητο· ότι οι κόποι και οι επιδόσεις του καθενός ανταμείβονται.

Ωστόσο, η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας φρόντισε εδώ και χρόνια να αλλοιώσει αυτήν την κατάκτηση. Με μια αλλαγή που πέρασε αθόρυβα, εξαιρέθηκαν από την αξιοκρατική διαδικασία όσοι  επιλέγονται και τοποθετούνται σε συγκεκριμένες υπηρεσίες, όπως τα ΜΑΤ ή το Μεταγωγών. Έτσι, η ισονομία θυσιάστηκε στον βωμό των «αναγκών», αφήνοντας χώρο σε πιέσεις, παρεμβάσεις και μικροεξυπηρετήσεις.

Το αποτέλεσμα είναι εξόφθαλμο: νεοεξερχόμενοι με χαμηλότερες επιδόσεις, αλλά με «μέσα» και γνωριμίες, αποφεύγουν τις δύσκολες υπηρεσίες, ενώ άλλοι, με πολύ καλύτερη βαθμολογία, βρίσκονται άδικα τοποθετημένοι σε αυτές. Το παράδοξο είναι κραυγαλέο· οι πέντε πρώτοι σε βαθμολογία εισέρχονται δικαίως στη Σχολή Αξιωματικών, ενώ ο 6ος ή ο 7ος μπορεί να βρεθεί στο Μεταγωγών ή στα ΜΑΤ, μόνο και μόνο επειδή το σύστημα το επιτρέπει – ή μάλλον το επιβάλλει.

Η υπονόμευση της αξιοκρατίας δεν είναι απλά ένα τυπικό ζήτημα. Δημιουργεί απογοήτευση, καλλιεργεί αίσθημα αδικίας και θολώνει το μήνυμα που θα έπρεπε να στέλνει το Σώμα στους νέους του: ότι η προσπάθεια και η αξία μετρούν. Αντί αυτού, επιβιώνει η γνωστή λογική των «άκρων» και των «παρεμβάσεων».

Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να επαναφέρει με δυναμισμό το ζήτημα στο προσκήνιο. Η ΕΛ.ΑΣ. δεν μπορεί να ζητάει από τους αστυνομικούς της αυταπάρνηση, πειθαρχία και αφοσίωση, όταν η ίδια επιλέγει να διοικεί με όρους αδικίας και πελατειακών εξυπηρετήσεων. Η αξιοκρατία κατακτήθηκε με αγώνες. Και δεν μπορεί να χαρίζεται σε καμία ηγεσία για να αναπαράγει παρωχημένες πρακτικές.