Files: «Η τραπ, τα χαρτονομίσματα και οι… διεκδικήσεις»

 

Είναι μερικά βίντεο που λες «εντάξει, κι αυτοί άνθρωποι είναι».

Και είναι κι άλλα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι:
Μήπως τελικά το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΕΛ.ΑΣ. δεν είναι ο εξοπλισμός... αλλά η εικόνα της;

Δύο συνδικαλιστές – θεσμικοί, λέει – κάτω από τα ηχητικά πλήκτρα της τραπ, με τα χαρτονομίσματα να κάνουν... παρέλαση σε slow motion.
Μουσική στο τέρμα, ποτήρια γεμάτα, Αβάνας στο πλάνο, το ύφος "δώσε-πόνο" και η κάμερα σε απόλυτο focus.

Και μετά αναρωτιούνται γιατί τους ενοχλούν τα Files.

Γιατί εδώ δεν γράφουμε για τα ρεπό.
Γράφουμε για το πώς κάποιοι μετατρέπουν τον συνδικαλισμό σε life-style παρωδία.

Μιλάμε για εκπροσώπους που:
– Διεκδικούν σοβαρότητα στο επάγγελμα… αλλά χαρτομετρούν μπροστά στην κάμερα.
– Μιλούν για θεσμούς… αλλά ζουν στο story mode.
– Κρύβονται πίσω από «είμαστε άνθρωποι»… αλλά ξεχνούν ότι είναι και πρόσωπα με ευθύνη.

Και εδώ μπαίνει η ερώτηση που καίει:

Αν έτσι εκπροσωπούν τα μέλη τους στην προσωπική ζωή, πώς τα εκπροσωπούν στα συμβούλια;
Αν δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα με την κάμερα ανοιχτή, φαντάσου τι συμβαίνει πίσω απ’ αυτή.

 Το αστείο δεν είναι το βίντεο.
Το αστείο είναι η σιωπή των γύρω τους.
Και η αμηχανία που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από «μην κάνετε clickbait».

Λυπόμαστε. Το μόνο κλικ που έγινε ήταν αυτό του κινητού τους.
Από εκεί ξεκίνησε το πρόβλημα.

 Όπως λέμε εδώ στους Files:

❝Δεν είναι το πού πας διακοπές. Είναι το πώς επιστρέφεις μετά και με τι πρόσωπο κοιτάς τα μέλη σου στα μάτια.❞

Θες τραπ; Άκου τραπ.
Θες Αβάνας; Πιες την.
Αλλά μην περιμένεις να σε παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάς για "σεβασμό στο ένστολο προσωπικό".

Γιατί το ένστολο προσωπικό δεν έχει 13 δευτερόλεπτα story.
Έχει 13 ώρες υπηρεσία.

Και κάποιοι απ’ αυτούς δουλεύουν για να πληρώσουν τα χαρτονομίσματα που εσύ μετράς στο βίντεο.

Μείνετε στους Files.

Εμείς δεν γράφουμε για το κουτσομπολιό.
Γράφουμε για ό,τι κάνει το θεσμικό... ρεζίλι.