«Ηθική στα μέτρα των αριθμών» – Η πραγματική ιστορία πίσω από τις εκλογές της Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Η Πραγματική πλευρά της Ιστορίας!!
Ηθική, συνέπεια, ακεραιότητα... Όμορφες λέξεις. Αν ήταν και ακριβώς έτσι τα πράγματα, θα τις λέγαμε και μεγάλες. Αλλά όταν μιλάμε για τις εκλογές της Π.Ο.ΑΣ.Υ. — ειδικά από το 2015 και μετά — πρέπει να διαχωρίζουμε τη ρητορική από τη γεωμετρία. Γιατί εκεί, όλα είναι αριθμοί. Και τα παραμύθια, καλά για το facebook.
Ας ξετυλίξουμε λίγο την πραγματική ιστορία.
Στις εκλογές του 2015 για το Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ο.ΑΣ.Υ., η σημερινή διοίκηση — με κεντρικό πυλώνα το ΕΚΑ — εξελέγη δυναμικά με 12 έδρες.
Η Σ.Α.Σ. (η δική μου ομάδα) κατέλαβε 5 έδρες, ενώ τα υπόλοιπα αποτελέσματα διαμορφώθηκαν ως εξής:
-
Το ΕΝΑ, που συνεργάζεται ανοιχτά με τον Γερακαράκο και έχει κοινές βάσεις με την Αθήνα και την Π.Ο.ΑΣ.Υ., εξέλεξε 1 έδρα.
-
Η ΑΣΚΑ, με κύρια δύναμη τη Θεσσαλονίκη, εξέλεξε 3 έδρες.
-
Η Ομοσπονδιακή συσπείρωση πήρε 4 έδρες.
-
Η ομάδα του Τολίκα εξασφάλισε 2 έδρες.
Αυτή ήταν η πραγματική αφετηρία της σημερινής διαμόρφωσης των συμμαχιών και της κυριαρχίας στο συνδικαλιστικό πεδίο. Από εκεί ξεκίνησε το παιχνίδι των συμφωνιών, των μετακινήσεων και —όπως φάνηκε με τα χρόνια— των «μεταλλάξεων» πολλών προσώπων και παρατάξεων.
Εδώ όμως ξεκινά το «κόλπο».
Το ΕΚΑ, προσερχόμενο με συμφωνία από πριν με την ΑΣΚΑ, βασισμένη κυρίως στη Θεσσαλονίκη, μπαίνει στο παιχνίδι με τη γνωστή σύνθεση: Πρόεδρος ΠΑΔΙΩΤΗΣ (δεν εκλέγεται στο Δ.Σ.), Αντιπρόεδρος ΤΣΑΙΡΙΔΗΣ, και παίρνουν 3 έδρες στο Δ.Σ.. Με αυτή τη συμφωνία, κλειδώνουν 3 θέσεις στην Εκτελεστική, χαρίζουν την πλάτη στον Γερακαράκο για την προεδρία — και το αφήγημα ξεκινά.
Με τον Γερακαράκο και το ΕΚΑ να «σαρώνει» τα πάντα, ο Τσαϊρίδης γίνεται πρόεδρος της Θεσσαλονίκης και… προς έκπληξη κανενός, έρχεται σε ρήξη με τους 3 «δικούς του που είναι στην εκτελεστική» της ΠΟΑΣΥ.
Στις επόμενες εκλογές της Π.Ο.ΑΣ.Υ., η παράταξή του πέφτει στα 3 άτομα, και πλέον η αντιπολίτευση αποτελείται από τους 3 δικούς του + 2 από τη ΔΕΚΑ, και σύντομα προστίθεται και ο Καλλιακμάνης, που φεύγει από το ΕΚΑ και ιδρύει την παράταξη "ΜΠΡΟΣΤΑ".
Και εκεί, αλλάζει το παιχνίδι.
Ο Καλλιακμάνης, προς μεγάλη απογοήτευση κάποιων, δείχνει ισχυρότερος απ’ όλους αυτούς που τον είχαν υποτιμήσει. Η δυναμική του ανεβαίνει, και ο Τσαϊρίδης, που έχει ήδη αποδυναμωθεί, αλλάζει ξανά πλευρά. Συνεργάζεται εκ νέου με Γερακαράκο και Μαυραγάνη, γιατί καταλαβαίνει ότι το ρεύμα δεν φυσάει πια για το πανί του.
Και φτάνουμε στις επόμενες εκλογές.
Το παντοδύναμο ΕΚΑ κατεβάζει δύο ψηφοδέλτια: το "ΕΚΑ" και το "ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ", δίνουν 18 αντιπροσώπους, με 3 υποψήφιους για τις επιτροπές στον Τσαιρίδη. Σύμφωνα με τη δυναμική, οι έδρες για τις επιτροπές μοιράζονται: 2 στο ΕΚΑ, 2 στο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, και 1 στην τρίτη δύναμη (λογικά, το ΜΠΡΟΣΤΑ).
Και τότε, ξεκινά το στρατηγείο.
Ο Γερακαράκος και ο Μαυραγάνης κρατούν όλους τους υποψήφιούς τους για να ψηφισουν στο τέλος. Μετρούν, ζυγίζουν, και περιμένουν να δουν πού ακριβώς βρίσκεται το ΜΠΡΟΣΤΑ. Ρωτούν τον Τσαϊρίδη:
– «Πόσους ψηφοφόρους έχεις;»
Η απάντηση τους σοκάρει. Παρά τις 18 ψήφους που του δόθηκαν στην πλάτη, λείπουν ακόμη 15-17 ψήφοι για να πετύχει τον στόχο.
Μαυραγάνης:
«– Αν τους δώσουμε πάνω από 10 για να γνωρίζεις χάνουμε μία έδρα στο Δ.Σ., και την παίρνει η ΔΕΚΑ»
Γερακαράκος:
– «Με 16 τι γίνεται;»
– «Μάλλον Τρίτη Δύναμη για 1 ψήφο»
– «Δώσε του 17, γιατί αν χάσουμε... ο σχεδιασμός απέτυχε»
Και την έδωσαν.
Έτσι, η ομάδα του Τσαϊρίδη βρέθηκε 3η δύναμη με 97 ψήφους – μόλις έναν πάνω από το ΜΠΡΟΣΤΑ. Αντί για 2-3 άτομα, βγάζει 4 στο Δ.Σ. και 2 στην Εκτελεστική. Μαζί με αυτό, συνδικαλιστική άδεια 30 ημερών για τα 2 μέλη της Εκτελεστικής.
Οπότε… να μην μιλάμε για «ήθος» και «σταθερότητα».
Όταν οι έδρες μετριούνται με λογιστικά φύλλα και κομπιουτεράκια, όταν η τρίτη δύναμη βγαίνει με ελεγχόμενες μεταφορές ψήφων και όταν μιλάμε για «μάχες ηθικής» από ανθρώπους που άλλαξαν στρατόπεδο τρεις φορές, τότε...
Δεν έχουμε παρθενογένεση – έχουμε ραντεβού με το παρασκήνιο.
Ήμουν παρών. Τα έζησα όλα. Από πρώτο χέρι.
Για την Ιστορία.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μελος ΕΑΣΥΑ
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments