Ο θάνατος ενός παιδιού

Για έναν γονέα είναι η κατακλείδα ενός μοιραίου γεγονότος. Είναι η παύση της ίδιας του της ζωής.

Το πέρασμα στην Αχερουσία είναι ο πλέον ακατανίκητος πόνος από όλα τα δεινά. Ιδιαίτερα αν είναι ξαφνικό. Ανοίγει το στερέωμα και αιωρείσαι μη δυνάμενος να πιαστείς από πουθενά. Σε παρασύρει και εσένα στον όλεθρο.

Καμιά συμπόνοια κανενός δεν δύναται να αναπληρώσει αυτό το κενό. Μπροστά σ’ αυτή την οδύνη πλούσιοι και φτωχοί, επώνυμοι και ανώνυμοι, γνωστοί μας ή άγνωστοι βυθίζονται στο σκοτάδι.

Παύει το μέλλον να σου ανήκει και γρηγορείς τον δικό σου θάνατο για την συνάντηση.

Η προσδοκία της Ανάστασης νεκρών, όπως αναφέρεται στο Σύμβολο της Πίστεως, φαντάζει ως μια ουτοπία γύρω σου. Είναι όμως ο παρηγορητικός λόγος που απαλύνει τις ψυχές.

Πρόεδρε Αντώνη Σαμαρά,
ας μετουσιωθεί αυτή η ρήση ως ελπίδα μπροστά στον πόνο της οικογένειάς σας.

Καραδήμας Νίκος