Η αλήθεια και η προπαγάνδα – όταν τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια

Ανάρτηση του  Δημητρίου Καραγιαννόπουλου στην προσωπική του σελίδα στο fb 

Διαβάζοντας πρόσφατα ένα άρθρο που κυκλοφόρησε, δεν μπορώ να μην σταθώ στην ευκολία με την οποία γράφονται πράγματα που, όπως αποδείχθηκε, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και εκεί είναι που ξεκινά η συζήτηση για την προπαγάνδα.

Μέσα από συζήτηση με άνθρωπο που συμμετείχε στην περίφημη επιτροπή, έμαθα την απλή αλήθεια: η επιτροπή συνεδρίασε μόλις μία φορά και μάλιστα χωρίς την παρουσία του αναφερόμενου πρώην αστυνομικού. Δεν υπήρξε καμία αποζημίωση, καμία πληρωμή, καμία συμμετοχή του στις εργασίες της. Κι όμως, στο άρθρο διαβάσαμε για “διορισμό με πληρωμή”.

Κάπου εδώ, δεν μιλάμε πλέον για απλή άγνοια. Όταν η πραγματικότητα παραμορφώνεται τόσο, είναι λογικό να αναρωτηθεί κανείς αν στόχος είναι η ενημέρωση ή η δημιουργία εντυπώσεων. Και η δημιουργία εντυπώσεων είναι η πρώτη ύλη της προπαγάνδας.

Ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ο διαβόητος προπαγανδιστής του Χίτλερ, έλεγε: «Ρίξε λάσπη, όλο και κάτι θα μείνει». Η μέθοδος αυτή βασίζεται σε ένα πράγμα: να επαναλαμβάνεις έναν ισχυρισμό, ακόμα κι αν είναι ψευδής, μέχρι να ριζώσει στη συνείδηση του κόσμου. Δεν έχει σημασία η αλήθεια, σημασία έχει το αποτύπωμα που θα μείνει.

Όμως η αλήθεια, όσο κι αν καθυστερεί, πάντα βρίσκει τον δρόμο της. Και τότε, η λάσπη γυρίζει στον λασπολόγο. Για αυτό, όταν δεν γνωρίζεις, καλύτερα να σιωπάς. Γιατί, εκτός από κοντά ποδάρια, τα ψέματα έχουν και επιστροφή.