Άρση Σημαίας στην 1η Στρατιά με… ειρωνεία Δένδια και χειροκροτήματα άγνοιας

 

Με τη 2η φάση της αποκαλούμενης «Ατζέντας 2030» να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, η αιφνιδιαστική απόφαση για την κατάργηση της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα έχει φέρει αναστάτωση, ανασφάλεια και… οργή. Όχι μόνο στις τάξεις των στρατιωτικών που υπηρετούν εκεί, αλλά και σε όσους γνωρίζουν την ιστορική, επιχειρησιακή και οικονομική σημασία του μεγαλύτερου στρατιωτικού σχηματισμού του Ελληνικού Στρατού.

Αυτό που ξεχωρίζει στην παρούσα φάση δεν είναι η απόφαση καθαυτή – κάθε διοικητική μεταρρύθμιση, αν τεκμηριώνεται και εφαρμόζεται με σχέδιο, μπορεί να είναι θεμιτή. Είναι ο τρόπος. Η πολιτική ρητορική. Η ειρωνεία. Η απαξίωση.

Η «πισίνα» ως επιχείρημα για κατάργηση: Πολιτική ή επικοινωνιακή προχειρότητα;

Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές –και ίσως ατυχέστερες– τοποθετήσεις του, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, μιλώντας στη Βουλή, χρησιμοποίησε την… πισίνα της 1ης Στρατιάς ως επιχείρημα για την ανάγκη κατάργησης του στρατιωτικού σχηματισμού.

Αναρωτήθηκε με νόημα (ή ειρωνεία;) γιατί η πισίνα έχει μήκος 49,5 μέτρα και όχι 50, υπονοώντας ότι σκόπιμα δεν είναι ολυμπιακών διαστάσεων για να αποφευχθούν υποχρεώσεις και χρήση της για αθλητικές εκδηλώσεις. Όμως η πραγματικότητα, που γνωρίζει ο κάθε στρατιωτικός, είναι πως η κολυμβητική δεξαμενή έχει μήκος 48,7 μέτρα, εγκαινιάστηκε το 1947 και σχεδιάστηκε σε εποχές που… μάλλον δεν υπήρχαν προδιαγραφές FINA και «προβληματισμοί» για σπατάλη πόρων στον εμφύλιο σπαρασσόμενο ελληνικό στρατό.

Η αναφορά αυτή όχι μόνο ήταν ιστορικά άστοχη, αλλά και υπονοούσε με τρόπο ατυχώς σκωπτικό πως τα στελέχη που υπηρετούν εκεί κάνουν χρήση στρατιωτικών υποδομών για «προσωπικό όφελος».

Οικονομία ή αποδόμηση; Και ποιος τελικά ενημερώνεται;

Οι υπηρετούντες στο Στρατηγείο της 1ης Στρατιάς –πάνω από 500 στρατιωτικοί– ενημερώθηκαν για τη μετατροπή του σε Γενική Επιθεώρηση Στρατού (ΓΕΠΣ) εκ των υστέρων. Χωρίς σχέδιο μεταθέσεων, χωρίς επιχειρησιακό σχέδιο συνέχειας, χωρίς διάλογο με τους θεσμικούς εκπροσώπους τους.

Οι αριθμοί που παρουσιάστηκαν (2 εκατ. ευρώ ετήσια εξοικονόμηση και 29.000 εργατοώρες) εντάσσονται σε μια πολιτική αξιολόγηση του κόστους, αλλά ούτε λόγος για την επιχειρησιακή βαρύτητα του σχηματισμού, για τη συμβολή του στην τοπική οικονομία (5 εκατ. ευρώ αποτύπωμα), ή για τις δαπάνες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε υποδομές που μόλις πρόσφατα αναβαθμίστηκαν – για να αχρηστευθούν;

Απόντες οι στρατιωτικοί – παρόντες οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ.;

Κι ενώ οι στρατιωτικοί οργανισμοί παρουσιάζονται θεσμικά «μουγκοί» μπροστά στην αποδόμηση ιστορικών σχηματισμών, εμφανίζονται συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ. –που δεν έχουν καμία σχέση με το στράτευμα ή την πραγματικότητα του στρατοπέδου– να υπερασπίζονται τις δηλώσεις Δένδια, χρεώνοντας μάλιστα στους στρατιωτικούς ελλιπή χρήση ή «ιδιοτελή» λειτουργία υποδομών.

Από πού αντλούν γνώση για τα εσωτερικά του ΤΕΘΑ ή της 1ης Στρατιάς; Από τα βίντεο στα social media; Από ομιλίες στη Βουλή; Ή μήπως από τις ίδιες πολιτικές πηγές που κάποτε κατηγορούσαν για "ευνοιοκρατία", αλλά τώρα προσκυνούν για πρόσβαση;

Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι ορισμένοι συνδικαλιστές, αντί να προασπίζονται τον δικό τους κλάδο, λειτουργούν ως παραρτήματα κυβερνητικών αφηγημάτων, σπεύδοντας να επικροτήσουν χωρίς γνώση, χωρίς στοιχεία, και κυρίως χωρίς συναίσθηση της ζημιάς που προκαλούν σε άλλους ένστολους.

Το στρατόπεδο – φιλέτο και η σιωπηλή αξιοποίηση

Στο παρασκήνιο βέβαια, συζητείται –όχι χωρίς βάση– ότι το «λουκέτο» στη Στρατιά εξυπηρετεί άλλους στόχους: την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, που περιλαμβάνει 593 στρέμματα, με αναβαθμισμένες εγκαταστάσεις, στρατιωτικές λέσχες, πρατήρια, παιδικούς σταθμούς και πλήθος κτιρίων. Η «επένδυση» έχει ήδη ξεκινήσει – αλλά όχι με ενημέρωση ή διάλογο.

Και όταν το ερώτημα «γιατί κλείνει η Στρατιά;» απαντάται με «την πισίνα είναι 49,5 και όχι 50 μέτρα», τότε δεν μιλάμε για διοικητική αναδιοργάνωση, αλλά για επικοινωνιακή ευτέλεια.

Ο Νίκος Δένδιας, ένας έμπειρος πολιτικός, μπορεί να γνωρίζει καλά από λέξεις και συμβολισμούς. Όμως στο στράτευμα, εκεί όπου οι λέξεις δημιουργούν εντυπώσεις αλλά και πληγώνουν κύρος και ανθρώπους, ίσως να έπρεπε να επιδείξει περισσότερη σοβαρότητα.

Και οι ένστολοι της ΕΛ.ΑΣ. που –άγνωστο γιατί– σπεύδουν να τον στηρίξουν σε ζητήματα που δεν τους αφορούν, ας αναλογιστούν ότι αύριο μπορεί να έρθει και η δική τους σειρά. Κι αν το μοναδικό τους στήριγμα τότε είναι ένας... δημόσιος υπαινιγμός για «γραφεία με πολυθρόνες και κλιματισμό», τότε ίσως να μην έχουν κανέναν να τους υπερασπιστεί.

Με πληροφορίες από το ρεπορτάζ του Βαγγέλη ΚΑΚΑΡΑ στην eleftheria.gr