Έμφυλη βία στην Ελλάδα: Μια σιωπηλή πανδημία με εκρηκτική αύξηση – Τι δείχνουν τα στοιχεία, τι λένε οι ειδικοί

 

443,78% αύξηση στα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας μέσα σε μία δεκαετία – Από 1.818 θύματα το 2013 σε 9.886 το 2023

Μέσα σε δέκα χρόνια, η Ελλάδα βλέπει την πραγματικότητα της έμφυλης βίας να μετατρέπεται σε μια συστημική κρίση με κοινωνικές, πολιτικές και ηθικές διαστάσεις. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Από 1.818 καταγεγραμμένα θύματα το 2013, φτάσαμε στα 9.886 το 2023, σύμφωνα με επίσημα δεδομένα της ΕΛ.ΑΣ. — μια αύξηση που ξεπερνά το 443%.

 Η έκρηξη των περιστατικών – Αριθμοί που «φωνάζουν»

Τα στατιστικά στοιχεία αποτυπώνουν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Πολλές υποθέσεις δεν καταγγέλλονται ποτέ, καθώς οι γυναίκες συχνά φοβούνται, ντρέπονται ή νιώθουν ότι δεν θα δικαιωθούν. Ο φόβος του στιγματισμού, η δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς και η ελλιπής κοινωνική υποστήριξη ενισχύουν τον κύκλο της σιωπής.

 Η έμφυλη δικαιοσύνη δεν είναι σύνθημα – Είναι έργο

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε σχετική τοποθέτηση:

«Αν θέλουμε πραγματικά να μιλήσουμε για ένα μέλλον έμφυλης δικαιοσύνης, πρέπει να επενδύσουμε στην κουλτούρα της συναίνεσης, στην αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων και της κοινωνικής ανοχής απέναντι στην έμφυλη βία και στον σεξισμό».

Η ουσιαστική αλλαγή, σύμφωνα με ειδικούς, δεν θα έρθει με την αυστηροποίηση των ποινών, αλλά μέσα από την εκπαίδευση, την πρόληψη και τη θεσμική ενδυνάμωση.

 Τι λένε οι ειδικοί – Το παράδειγμα του Κέντρου "Διοτίμα"

Η Αφροδίτη Κεσόγλου, ψυχολόγος του Κέντρου "Διοτίμα", εξηγεί:

«Η στήριξη των επιζωσών έμφυλης βίας απαιτεί μια ολιστική, συντονισμένη και πολυεπίπεδη προσέγγιση. Το Κέντρο “Διοτίμα” συνδυάζει την ψυχολογική φροντίδα με εξειδικευμένη νομική βοήθεια και δικαστική εκπροσώπηση».

Η Νατάσα Κεφαλληνού, επίσης από το Κέντρο, υπογραμμίζει ότι:

«Αποκομμένα μέτρα και αυστηροποίηση των ποινών δεν μπορούν να δώσουν λύση, ιδίως όταν αστυνομικές, δικαστικές και ιατροδικαστικές Αρχές δεν δρουν έγκαιρα και αποτελεσματικά, με γνώμονα την ασφάλεια του θύματος».

 Τι χρειάζεται πραγματικά;

✔️ Θεσμική ενίσχυση των δομών προστασίας
✔️ Υποχρεωτική εκπαίδευση στις Αρχές για την αναγνώριση και διαχείριση περιστατικών έμφυλης βίας
✔️ Συστηματική πρόληψη μέσω της παιδείας
✔️ Μόνιμη στήριξη των επιζωσών με αξιοπρέπεια και ασφάλεια
✔️ Καθολική εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης

 Η σιωπή δεν είναι επιλογή

Η αύξηση των περιστατικών έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι ένα προσωρινό φαινόμενο. Είναι το αποτύπωμα ενός διαχρονικού κοινωνικού προβλήματος που απαιτεί πολιτική βούληση, θεσμική κινητοποίηση και κοινωνική εγρήγορση.

Για κάθε μία γυναίκα που βρίσκει το θάρρος να μιλήσει, υπάρχουν δεκάδες που δεν τολμούν. Η ευθύνη είναι συλλογική.