Τι είναι οι περιοριστικοί όροι;

 Οι περιοριστικοί όροι αποτελούν ένα νομικό μέτρο που επιβάλλεται σε κατηγορούμενους για σοβαρά αδικήματα, όταν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής αλλά δεν κρίνεται απαραίτητη η προσωρινή κράτησή τους. Πρόκειται ουσιαστικά για περιορισμούς στις ατομικές ελευθερίες ενός ανθρώπου, οι οποίοι ισχύουν μέχρι να διεξαχθεί η δίκη.

Με τον τρόπο αυτό ο κατηγορούμενος αφήνεται ελεύθερος, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρεί αυστηρά τους όρους που του επιβάλλει η Δικαιοσύνη. Σε περίπτωση που τους παραβιάσει, μπορεί να διαταχθεί η προφυλάκισή του.

Στις ειδήσεις το ακούμε συχνά με τη φράση: «ελεύθερος με περιοριστικούς όρους».

Ενδεικτικοί περιοριστικοί όροι:

• Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα μέχρι τη δίκη

• Υποχρέωση τακτικής εμφάνισης στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του (π.χ. δύο φορές τον μήνα)

• Απαγόρευση προσέγγισης ή επικοινωνίας με το θύμα

• Καταβολή χρηματικής εγγύησης, η οποία επιστρέφεται αν ο κατηγορούμενος αθωωθεί

• Αφαίρεση άδειας οδήγησης σε περιπτώσεις τροχαίων αδικημάτων

• Υποχρέωση παρακολούθησης σωφρονιστικών ή επιμορφωτικών σεμιναρίων

• Κατ’ οίκον περιορισμός, με ή χωρίς ηλεκτρονική επιτήρηση («βραχιολάκι»)

Γιατί υπάρχουν οι περιοριστικοί όροι;

Ο βασικός στόχος τους είναι να αποφευχθεί η αδικία της προσωρινής φυλάκισης ενός κατηγορούμενου που ενδέχεται να αποδειχθεί τελικά αθώος. Οι περιοριστικοί όροι αποτελούν, λοιπόν, μια πιο ήπια λύση που εξισορροπεί την ανάγκη προστασίας της κοινωνίας και την προστασία των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου.

Η τελική κρίση δίνεται στο δικαστήριο, το οποίο αποφασίζει αν ο κατηγορούμενος θα καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης ή θα αθωωθεί.