ΣτΕ: Συνταγματική Υποχρέωση η Εξομοίωση Ορίων Συνταξιοδότησης Στρατιωτικών Δικαστών με τους Τακτικούς

 

Το Ανώτατο Δικαστήριο ζητά άμεση νομοθέτηση – «Η καθυστέρηση παραβιάζει το Σύνταγμα»

 Την άμεση κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης για την εξομοίωση των ορίων συνταξιοδότησης των στρατιωτικών δικαστών με αυτά των τακτικών δικαστών, ζητά με απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), τονίζοντας ότι η καθυστέρηση παραβιάζει πλέον το Σύνταγμα.

Η απόφαση 860/2025 (Γ’ Τμήμα, επταμελής σύνθεση) εκδόθηκε μετά από αίτηση ακύρωσης που υπέβαλαν στρατιωτικοί δικαστές, ζητώντας να εφαρμοστούν και για αυτούς τα ίδια όρια αποχώρησης που ισχύουν για τους συναδέλφους τους στην Πολιτική και Ποινική Δικαιοσύνη, σύμφωνα με το άρθρο 88 παρ. 5 του Συντάγματος.

 Συνταγματικό πλαίσιο & απόφαση

Με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2019, εισήχθη η πρόβλεψη ότι οι στρατιωτικοί δικαστές «εξομοιώνονται ως προς όλα με τους τακτικούς δικαστές». Ωστόσο, το ΣτΕ ξεκαθαρίζει ότι αυτή η εξομοίωση δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτόματα, καθώς οι στρατιωτικοί δικαστές έχουν διπλή ιδιότητα – στρατιωτικών και δικαστικών λειτουργών.

Η παρ. 5 του άρθρου 96 του Συντάγματος προβλέπει ότι για να ισχύσει πλήρως η εξομοίωση, απαιτείται ειδική νομοθετική ρύθμιση. Το ΣτΕ δέχεται ότι ο νομοθέτης είχε εύλογο χρονικό περιθώριο για να το πράξει, το οποίο όμως έχει πλέον παρέλθει.

«Είναι επιβεβλημένη η χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση ρύθμιση του ζητήματος από τον νομοθέτη. Σε διαφορετική περίπτωση παραβιάζεται συνταγματική υποχρέωσή του», αναφέρει ρητά η απόφαση.

 Τι σημαίνει πρακτικά:

• Η προσφυγή των στρατιωτικών δικαστών απορρίφθηκε, όχι γιατί δεν έχουν δίκιο, αλλά επειδή η ενεργοποίηση της εξομοίωσης απαιτεί νόμο.

• Το ΣτΕ δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο νόμος έπρεπε ήδη να έχει ψηφιστεί.

• Καλεί τη Βουλή να θεσπίσει άμεσα νέο νομοθετικό πλαίσιο, ώστε οι στρατιωτικοί δικαστές να αποχωρούν με τα ίδια όρια ηλικίας που ισχύουν για όλους τους τακτικούς δικαστές (67–70 ετών, ανά βαθμίδα).

 Η απόφαση 860/2025 αναδεικνύει ένα θεσμικό κενό που διαιωνίζεται παρά την πρόβλεψη του Συντάγματος εδώ και 5 χρόνια. Η νομοθετική αδράνεια πλέον δεν είναι απλώς καθυστέρηση – είναι παράλειψη συνταγματικού καθήκοντος.