Αφιέρωμα στον Γιώργο Λυγγερίδη: Ο αστυνομικός της ΥΑΤ που έπεσε εν ώρα καθήκοντος – Η στολή του εκτίθεται στο Μουσείο της ΕΛ.ΑΣ.



Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαΐου 2025 η πρώτη επίσκεψη των γονέων του Γιώργου Λυγγερίδη, αστυνομικού της ΥΑΤ (ΜΑΤ), στο Μουσείο της Ελληνικής Αστυνομίας, όπου δημιουργήθηκε μόνιμη τιμητική προθήκη αφιερωμένη στη μνήμη του, έπειτα από πρωτοβουλία της Α-535 ΔΙΑΤ., σε συνεργασία με τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., Αντιστράτηγο Δημήτριο Μαλλιό, και τον Διοικητή του Τμήματος Ιστορίας της ΕΛ.ΑΣ., Α/Α Φώτιο Γιαννακόπουλο.

Ο Γιώργος Λυγγερίδης τραυματίστηκε θανάσιμα την 7/12/2023 από δολοφονική φωτοβολίδα που δέχθηκε στον μηρό κατά τη διάρκεια υπηρεσίας σε αθλητικό αγώνα, από τον καταδικασμένο πρωτόδικα Γεντίκη Νικόλαο  οπαδό του Ολυμπιακού, ενώ εκτελούσε καθήκοντα αποκατάστασης τάξης ως αστυνομικός της ΥΑΤ  – ενός από τα πιο απαιτητικά και επικίνδυνα επιχειρησιακά σώματα της ΕΛ.ΑΣ.

Η τιμητική προθήκη στο Μουσείο φιλοξενεί τη στολή που φορούσε το βράδυ της δολοφονικής επίθεσης – ένα αυθεντικό, βαρύ συμβολικό τεκμήριο της θυσίας του. Πλαισιώνεται από την πλήρη εξάρτηση του, επιχειρησιακό γιλέκο, ασπίδα της ΕΛ.ΑΣ., την ελληνική σημαία, και ένα συγκινητικό σκίτσο του, φιλοτεχνημένο από τον Αρχιφύλακα Κωνσταντίνο Λιακόπουλο, της Α-513 ΔΙΑΤ

Συγκλονιστική είναι και η αναμνηστική πλακέτα, στην οποία έχει χαραχθεί απόσπασμα από τον επικήδειο λόγο του διμοιρίτη του, ο οποίος είχε σταθεί τότε μπροστά στο φέρετρο, αποχαιρετώντας έναν συνάδελφο και φίλο, με λόγια που παραμένουν ανεξίτηλα στην καρδιά του Σώματος.
«Τέτοιες πράξεις από πλευράς της φυσικής ηγεσίας αναδεικνύουν τη βαθειά αναγνώριση της προσφοράς των πεσόντων Αστυνομικών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και την παρακαταθήκη που αφήνουν στην σύγχρονη Ιστορία, όχι μόνο ως γεγονός Ιστορικό αλλά και ως κληρονομιά πολιτισμική της Ελληνικής Αστυνομίας.»

Η ενέργεια αυτή πραγματοποιήθηκε με αφορμή το αθλητικό event που διοργάνωσε η Αθλητική Ένωση, αφιερωμένο στον Γιώργο Λυγγερίδη, και αποτυπώνει τη βούληση της Ελληνικής Αστυνομίας να κρατά ζωντανή τη μνήμη των πεσόντων, όχι μόνο ως σύμβολα, αλλά και ως κομμάτι της ιστορικής και πολιτισμικής της ταυτότητας.

Ο Γιώργος δεν ξεχνιέται. Η στολή του, το πρόσωπό του, ο αγώνας του – έχουν πλέον θέση στην Ιστορία







 

 

Related

TOP NEWS 7518824350244908870

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

item