Οι Ενώσεις Αστυνομικών Αθηνών και Θεσσαλονίκης προχωρούν σε αγωγές για τα δώρα, ασκούν κριτική στην ΠΟΑΣΥ

 Σε κοινή ανακοίνωσή τους, οι Ενώσεις Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών και Θεσσαλονίκης δηλώνουν ότι έχουν ήδη αποφασίσει να προχωρήσουν σε αγωγές για τη διεκδίκηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας), κατηγορώντας την ΠΟΑΣΥ για καθυστερημένη και αντιφατική στάση στο ζήτημα.

Όπως σημειώνουν, η απόφαση ελήφθη ομόφωνα και εγκαίρως από τα Δ.Σ. των Ενώσεων, ενώ τα μέλη είχαν ήδη ενημερωθεί και παροτρυνθεί να συμμετάσχουν στη νομική διεκδίκηση.

 «Η ΠΟΑΣΥ σύρεται πίσω από τις εξελίξεις»

Στην ανακοίνωσή τους, οι δύο Ενώσεις ασκούν έντονη κριτική προς την ΠΟΑΣΥ, κάνοντας λόγο για πανικόβλητη αντίδραση χωρίς συνεδρίαση οργάνων, τονίζοντας ότι η Ομοσπονδία εξέδωσε ανακοίνωση που ταυτίζεται ουσιαστικά με τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις των Πρωτοβαθμίων Ενώσεων – παρά το γεγονός ότι μέχρι πρότινος διατύπωνε επιφυλάξεις.

«Μέχρι χθες, μας χαρακτήριζαν ‘αντιδραστικούς’ γιατί προχωρούσαμε σε αγωγές. Τώρα, ακολουθούν τα ίδια βήματα. Τι άλλαξε;» αναρωτιούνται χαρακτηριστικά.

Κεντρικά σημεία της ανακοίνωσης:

• Οι Ενώσεις είχαν ήδη προχωρήσει σε αποφάσεις για αγωγές, ύστερα από έντονο αίτημα των μελών τους.

• Η ΠΟΑΣΥ επέδειξε ατολμία, σύμφωνα με τις Ενώσεις, και τώρα ακολουθεί με καθυστέρηση.

• Καταγγέλλεται ότι η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος αναζητά «χειροκροτητές και όχι συνδικαλιστές».

• Γίνεται κάλεσμα για ανοιχτή ζύμωση και εμπλοκή της βάσης, χωρίς εν κρυπτώ διαδικασίες.

• Το μήνυμα κλείνει με ευχές, αλλά και αιχμή: «Η Μεγάλη Εβδομάδα ξεκίνησε… και φαίνεται πως θα είναι Μεγάλη μόνο θρησκευτικά».

   

  Καλοπροαίρετη παρατήρηση katehacker

  «Το ζητούμενο είναι η πράξη – όχι οι εντυπώσεις»

  Παρότι το περιεχόμενο της ανακοίνωσης αποτυπώνει τη βούληση των Ενώσεων να ενεργήσουν θεσμικά και υπέρ των μελών τους, η έντονη φρασεολογία και ο πολεμικός τόνος σε σημεία της, γεννούν εύλογο προβληματισμό.

   Η επιδίωξη λογοδοσίας και θεσμικής συνέπειας είναι απολύτως θεμιτή – ωστόσο, η συνδικαλιστική αντιπαράθεση σε δημόσιο λόγο, με προσωπικούς χαρακτηρισμούς και ειρωνείες, κινδυνεύει να αποδυναμώσει την ουσία της διεκδίκησης, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που απαιτείται συνεννόηση και ενότητα.

  Η θεσμική κριτική μπορεί να ασκείται σαφώς και αυστηρά, χωρίς να υπονομεύει τη συλλογική εικόνα του αστυνομικού συνδικαλισμού.

   

Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αστυνομικών απαιτεί σοβαρότητα, θεσμικότητα και ενότητα. Οι Ενώσεις και η ΠΟΑΣΥ οφείλουν, ακόμη και με διαφωνίες, να εκπέμπουν κοινό μέτωπο προς την Πολιτεία, και όχι διχαστικά μηνύματα που φθείρουν τον κλάδο.