Όταν η “ανάγκη” για παιδικούς σταθμούς τελείωσε στις κάλπες

 

Ανάρτηση του Καραγιαννόπουλου Δημήτριου – μέλους της Ε.ΑΣ.Υ.Α. στην προσωπική του σελίδα στο fb

---

Οι κάλπες ήρθαν νωρίς… και η κούνια που δεν μπήκε ποτέ

Λένε πως η δημοκρατία είναι σαν το ποδήλατο – αν δεν κινείται, πέφτει. Εκτός αν είσαι στο Δ.Σ. της ΕΑΣΥΑ, όπου το ποδήλατο μπήκε στην αποθήκη εδώ και έναν χρόνο και κανείς δεν ρωτά γιατί. Ίσως γιατί δεν περιμένει και τίποτα.

Θυμίζουμε την περίφημη επιλογή να στηθούν αρχαιρεσίες έναν χρόνο νωρίτερα από τη λήξη της θητείας, με τη διαβεβαίωση στη Γ.Σ. πως το νέο Δ.Σ. «θα προλάβει να χτίσει παιδικούς σταθμούς».

Ένα χρόνο μετά:
Ούτε κούνια, ούτε τσουλήθρα. Μόνο δηλώσεις. Στο συρτάρι.

Καμία εξήγηση. Καμία ανάληψη ευθύνης. Καμία απολογία προς τα μέλη.
Το μόνο που χτίστηκε ήταν ελπίδες. Και αυτές, χωρίς άδεια.

Κάποιοι στην Ένωση ανακάλυψαν ότι η προσποίηση σχεδίου είναι πιο ασφαλής από το ίδιο το σχέδιο.

Όπως είχε πει κάποτε ένας παλιός συνδικαλιστής:
«Αν θες να εξαφανίσεις κάτι, βάλε το στην ημερήσια διάταξη και μην το ξανασυζητήσεις ποτέ».

Λένε πως η δημοκρατία είναι σαν το ποδήλατο – αν δεν κινείται, πέφτει. Εκτός κι αν είσαι στο Δ.Σ. της ΕΑΣΥΑ… Εκεί, το ποδήλατο μπήκε στην αποθήκη από πέρυσι, και κανείς δεν ρώτησε γιατί δεν το ψάχνει κανείς.

Θυμάστε την «καινοτόμα» ιδέα για αρχαιρεσίες  1 έτος νωρίτερα από τη λήξη της θητείας; Ειπώθηκε με στόμφο στη Γενική Συνέλευση: «για να έχει χρόνο το νέο Δ.Σ. να χτίσει παιδικούς σταθμούς». 

Ένα χρόνο μετά, ούτε τσουλήθρα δεν μπήκε. Μόνο κάτι δηλώσεις στο συρτάρι ......

Η σιωπή, ως συνήθως, εκκωφαντική. Ούτε μια επίσημη εξήγηση. Ούτε μια “δήλωση ευθύνης”. Το μόνο που χτίστηκε ήταν ελπίδες. Και αυτές, χωρίς άδεια.

Κάποιοι στην Ένωση ανακάλυψαν ότι η προσποίηση σχεδίου είναι πιο ασφαλής από το ίδιο το σχέδιο.

Όπως είπε και παλιός «καραβανάς» συνδικαλιστής:
«Όταν θες να κρύψεις κάτι καλά… βάλ’ το στην ημερήσια διάταξη και μην το ξανασυζητήσεις ποτέ».