Όταν η ανθρωπιά θυσιάζεται για λίγα λεμόνια


 Μια νέα θλιβερή ιστορία από το Ίλιον αναδεικνύει την παρακμή της κοινωνίας μας και την απουσία ανθρωπιάς. Ένας ηλικιωμένος συνάνθρωπος, 80 ετών, έκοψε τρία λεμόνια από μια λεμονιά που βρισκόταν σε πεζοδρόμιο, μπροστά από ένα σπίτι. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, μόλις τον αντιλήφθηκε, εξαγριωμένος βγήκε έξω, τον έσπρωξε βίαια, με αποτέλεσμα ο ηλικιωμένος να πέσει στο πεζοδρόμιο. Η πτώση προκάλεσε βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση και ο ηλικιωμένος νοσηλεύεται διασωληνωμένος στη ΜΕΘ, σε κρίσιμη κατάσταση. Οι γιατροί δεν είναι αισιόδοξοι για την έκβαση της υγείας του.

Το περιστατικό προκαλεί οργή και θλίψη. Πώς γίνεται να φτάνουμε στο σημείο να απειλείται μια ανθρώπινη ζωή για τρία λεμόνια; Πώς γίνεται η αντίδραση σε μια τόσο απλή πράξη να είναι η βία; Το γεγονός αυτό αναδεικνύει την έλλειψη ανοχής, κατανόησης και στοιχειώδους ανθρωπιάς που δυστυχώς παρατηρείται σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας.

Το πιο ανησυχητικό είναι οι αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα, όπου κάποιοι έσπευσαν να δικαιολογήσουν τη βίαιη συμπεριφορά, γράφοντας ότι «δεν τα έκοψε, τα έκλεψε».

 Αυτή η άποψη φανερώνει τη διαστρέβλωση των αξιών και την απουσία της έννοιας της αλληλεγγύης. Αντί να αναγνωρίσουμε την ανάγκη ενός ηλικιωμένου ανθρώπου που πιθανώς δεν είχε άλλον τρόπο να προμηθευτεί λίγα φρούτα, κάποιοι έσπευσαν να τον κατηγορήσουν και να τον στιγματίσουν.

Είναι αδιανόητο να βλέπεις έναν ηλικιωμένο να κόβει λεμόνια, ακόμη και αν η λεμονιά βρισκόταν εντός αυλής, και να αντιδράς με τέτοιον τρόπο. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια απαιτεί μια διαφορετική αντιμετώπιση. Το ελάχιστο που θα μπορούσε να γίνει σε αυτή την περίπτωση θα ήταν να του προσφερθεί μια τσάντα με λεμόνια.

Αυτό το περιστατικό είναι μια θλιβερή υπενθύμιση ότι έχουμε χάσει το δρόμο μας ως κοινωνία. Μια ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο για λίγα λεμόνια. Κάθε τέτοια πράξη μας απομακρύνει ακόμη περισσότερο από την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη που θα έπρεπε να μας χαρακτηρίζουν.

Ας αναλογιστούμε τι κοινωνία θέλουμε να οικοδομήσουμε. Θα συνεχίσουμε να ζούμε με καχυποψία, βία και έλλειψη κατανόησης ή θα προσπαθήσουμε να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας;

Related

ΚΟΙΝΩΝΙΑ 5702469417316387231

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

Δημοφιλεις αναρτησεις εβδομαδας

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Δημοφιλεις αναρτησεις μηνα

item