Η δήλωση εξαφάνισης

Ήταν στην δεκαετία του 80 το πρόκριμα για ένα εύκολο διαζύγιο αφενός και αφετέρου το κερασάκι στην τούρτα ταυτόχρονα με την εξαφάνιση, δηλώνονταν και  η εγκατάλειψη συζυγικής στέγης.
Για αρκετά χρόνια οι σύζυγοι που ήθελαν να χωρίσουν και κυρίως οι γυναίκες προέβαιναν σε τέτοιες δηλώσεις. Ήταν μια πεπατημένη των νομικών που συμβούλευαν τους διατελούντες σε διάσταση να κάνουν τέτοιες δηλώσεις, εν αγνοία των συζύγων. Με μια τέτοια δήλωση το διαζύγιο γίνονταν πιο εύκολο γιατί είχε αποδείξεις έστω και αμυδρές. Ήταν το επόμενο στάδιο μετά την κατάργηση της μοιχείας ή μέθοδος που ακολουθήθηκε για χρόνια και μάλιστα λανθασμένη για τις αρχές και ένα όπλο για όποιον ήθελε να διαζευχτεί με πιο εύκολο τρόπο.
Το στάδιο της προσαγωγής με τα σεντόνια για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα της μοιχείας  και να προσβάλλονται βάναυσα προσωπικότητες, ήταν πια παρελθόν. Ο Ανδρέας Παπαντρέου κατήργησε την μοιχεία και η δήλωση εξαφάνισης ήρθε να δέσει το γλυκό. Δυστυχώς και αυτή η μεθοδολογία άργησε να ατονήσει. Αφορμή ένας δικαστής που δεν δέχτηκε μια τέτοια δήλωση. 

Σήμερα εκτός από τα πραγματικά περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που είναι δυσάρεστα και οδηγούν ακόμη και στο θάνατο, πρέπει να δεχτούμε, ότι αρκετά είναι αναληθή και  παρωχημένα. Για μια δεκαετία τώρα οι ποινές που επιβάλλονταν δεν ήταν και ευκαταφρόνητες με μόνο μια ένορκη μαρτυρική κατάθεση σε βαθμό πλημμελήματος βέβαια. Όπως κάθε νέο μέτρο και νόμος έτσι και στις περιπτώσεις  ε.β.   μετατρέπουν  το σοβαρό αυτό αδίκημα  σε κακόγουστο νεωτερισμό και πάλι κατόπιν νομικών συμβουλών. Μάλιστα δε οι μηνύσεις κατατίθενται  απ’ ευθείας στην εισαγγελία και δεν ακολουθείται  η αυτόφωρη διαδικασία για να συλληφθεί ο δράστης. 

 Ο οποίος όταν το αντιλαμβάνονταν ήταν αργά και ότι να έκανε μεταγενέστερα θα ήταν δώρο άδωρο για την υπεράσπισή του αναδρομικά!
Για να μην ξεφύγουμε και σήμερα, οι αστυνομικοί που επιλαμβάνονται, δεν θα εκφράζουν άποψη, οι δικαστές που δικάζουν, να έχουν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και όχι μια ένορκη μαρτυρική. Πραγματογνωμοσύνη, ιατροδικαστική έκθεση, μαρτυρίες, ό πρότερος έντιμος βίος, ψυχικά νοσήματα αλλά και καταθέσεις των παιδιών, αν όχι ένορκες, τουλάχιστον ως πορίσματα κοινωνικών υπηρεσιών.  Μπορεί   σαν άκουσμα της είδησης ένα τέτοιο περιστατικό να συγκλονίζει, αλλά αρκετά είναι περιστατικά ρουτίνας και  ούτε στις στατιστικές των εγκλημάτων δεν  σκιαγραφούνται. Τα περισσότερα δε περιστατικά όταν φτάνουν στο ακροατήριο μπορεί να μην ανακαλούνται εύκολα γιατί η δίωξη είναι αυτεπάγγελτη, οι αποφάσεις όμως στηρίζονται στις αμφιβολίες…
Προσοχή μη ξεφύγουμε.