30 ώρες σε μια αποθήκη.

Με σεβασμό πρωτίστως προς τις γυναίκες, τα παιδιά και κάθε κακοποιημένο πολίτη αυτής της χώρας. Σας παραθέτουμε το παρακάτω ντοκουμέντο:
Ήταν οι μέρες που η άτυχη Κυριακή έχασε άδικα την ζωή της, έξωθι του Α.Τ. Αγ. Αναργύρων, από κάποιον ψυχοπαθή που κυκλοφορούσε ελεύθερος, άγνωστο γιατί.
Ειπώθηκαν και γράφηκαν πολλά και η πολιτεία έσπευσε να πάρει μέτρα κατόπιν εορτής. Συνήθως έτσι γίνεται πάντα! Οι συγκυρίες ήταν πολλές για να χάσει την ζωή της η άτυχη κοπέλα. Όμως όταν σαν οργανωμένη πολιτεία σπεύδεις να πάρεις μέτρα, να υπολογίζεις και τα αντίμετρα για να μην οδηγηθούμε στην άλλη άκρη, όπως και σε αρκετές περιπτώσεις έγινε. 

Σύμπασα η κοινή καλωδιακή, ψηφιακή και δορυφορική τηλεόραση απ’ τις πρωινές εκπομπές, μέχρι αργά τα μεσάνυχτα, προέτρεπαν οι «ειδικοί» τα κακοποιημένα άτομα να ενεργήσουν σύμφωνα με τον οδικό χάρτη της Κατεχάκη που σχεδιάστηκε για άλλη μια φορά πρόχειρα. Την ευκαιρία άρπαξαν ουκ ολίγοι και επέλεξαν να θέσουν εαυτούς  στην δοκιμασία για να επωφεληθούν  από τα 28 άρθρα του Ν 3500/06  ερμηνεύοντας τα κατά το δοκούν.  Ή κατόπιν συμβουλών των “ειδικών”, αλλά και την αμετροεπή πληροφόρηση από όλα σχεδόν τα μέσα.
Τόσες συλλήψεις, τόσες προσαγωγές κ.λ.π διατείνονταν όλοι εκείνες τις μέρες. Για το αποτέλεσμα των συλλήψεων και την ποινική δίωξη κανείς.
Κάπως έτσι σκέφτηκε εν προκειμένω το «θύμα…» Αλλά και ο «θύτης» δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Ζήτησε και έλαβε αντίγραφα ότι η συμπεριφορά του, ούτε καν η ποινική ήταν και δεν συνιστούσε αδίκημα ενδοοικογενειακής βίας. Συγκεκριμένα μετά την κατάθεση της «παθούσας» διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρξε παράβαση περί ε.β. όπως φαίνεται και από τμήμα αντίγραφου Β.Α.Σ. που σας παραθέτουμε.
Το ζήτημα ήταν περιουσιακό, αλλά καταγράφηκε ως αδίκημα βίας και δεν ήταν το μοναδικό και επιχειρήθηκε να παραχθεί  ως επεισόδιο Ε.Β. εκείνες τις μέρες. 

Απλά στερήθηκε την ελευθερία του ο θύτης κρυπτόμενος για 31 ώρες σε μια αποθήκη συγγενικού του προσώπου  για να αποφύγει την σύλληψη εντός ορίων αυτοφώρου και την κατακραυγή  ως δυνάστης…