Το γκλόμπ του μπάτσου

Όπως και να το κάνουμε ή υπέρμετρη αριστεροσύνη και η θλιβερή δεξιοφροσύνη που αποδίδεται  σε βάρος των αστυνομικών κατά το δοκούν είναι γνώρισμα πολιτικού αμοραλισμού. Αυτή ή έλλειψη ηθικών αξιών από τους πολιτικούς εκδηλώνεται κατά καιρούς σε βάρος των ενστόλων και δη κατά των αστυνομικών.  Θυμάστε τι γενναιότητα επέδειξε ο εκ βασιλικής οικογενείας προερχόμενος σοσιαλιστής,  Δροσογιάννης με το χαστούκι που έδωσε στον τροχονόμο. 

Μετα βίας συγκρατούμαι να μη σε δείρω, είχε πει  ο Κίμωνας Κουλούρης στον αστυνομικό που ήθελε να τον οδηγήσει στο τμήμα για την εμπλοκή του ιδίου σε σύγκρουση. Το πιστόλι του Γιακουμάτου υποστηρικτή δήθεν των αστυνομικών το έστρεψε  κατά του Ρωμαίου υπουργού προστασίας του πολίτη τότε. Εσείς είστε το κράτος πραίτορες  είχε αναφωνήσει ο Πολύδωρας υποστηρίζοντας τους ψήφους του και όχι τους αστυνομικούς. 

Φρουρά-φρουρά αναφώνησε καμία εικοσαριά φορές ο Μπαλαούρας, πιστεύοντας ότι οι αστυνομικοί δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Την επίπληξη του αστυνομικού διευθυντή με δυο μεταπτυχιακά απ την κ. Κωνσταντοπούλου την θυμάστε ασφαλώς που δεν άφησε τους διαδηλωτές να αλώσουν την βουλή! Έρχεται σήμερα ο δήμαρχος Αθηνών κ. Δούκας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα με την δήλωσή του, να μας θυμίσει τον Διονύσιο Σολωμό ότι το εθνικό είναι και ασφαλές. Για το γκλόμπ κουβέντα…ενώ τον έχει ακούσει όλη η Ελλάδα να το εκστομίζει.