Το τελειότερο έγκλημα που έγινε ποτέ στην Ελλάδα

 Φέρει τη σφραγίδα μιας βεντέτας της Μάνης και χαρακτηρίζεται ως έγκλημα τιμής. Στις αρχές του 19ου αιώνα, την εποχή που η μετανάστευση στο εξωτερικό βρισκόταν στο απόγειό της, η Μάνη πρωτοστάτησε στη φυγή για μια καλύτερη ζωή. Πολλοί Μανιάτες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, ανάμεσά τους και ο Αριστοτέλης, ένας φτωχός αλλά τίμιος αγρότης, που αποχαιρέτησε τη γυναίκα του —την οποία υπεραγαπούσε— και τα δύο του παιδιά, με σκοπό να μεταβεί στη Νέα Υόρκη για λίγα χρόνια, ώστε να εργαστεί και να επιστρέψει με καλύτερες προοπτικές.

Ένα όμως τηλεγράφημα συγχωριανού του αναστάτωσε τη ζωή του: η αγαπημένη του γυναίκα, όπως πληροφορήθηκε, συνευρίσκονταν ερωτικά με έναν συγχωριανό τους, σε έναν εγκαταλελειμμένο πύργο στη Βάθεια. Χωρίς να χάσει χρόνο, μετά από μόλις έναν μήνα παραμονής στις Ηνωμένες Πολιτείες, επιβιβάστηκε ξανά στο υπερωκεάνιο με προορισμό τον Πειραιά, προφασιζόμενος έναν οικογενειακό θάνατο για να μη χάσει τη δουλειά του.

Από τον Πειραιά έφτασε οδικώς στην Πάτρα, και έπειτα στην Καλαμάτα. Με ένα μικρό βαρκάκι πέρασε στην Αρεόπολη, χωρίς να γίνει αντιληπτός από κανέναν. Έστησε καρτέρι στο σημείο που του είχε υποδείξει ο συγχωριανός του και, ύστερα από δύο άκαρπες νύχτες, την τρίτη εντόπισε τους παράνομους εραστές. Μόλις αποχωρίστηκαν, τους ακολούθησε και δολοφόνησε τον εραστή με δύο σφαίρες στο κεφάλι.

Στη συνέχεια, πήρε ξανά τη βάρκα και, όταν βρέθηκε ανοιχτά της θάλασσας κοντά στο Ταίναρο, πέταξε το όπλο στη θάλασσα. Συνέχισε το ταξίδι του για τη Νέα Υόρκη, όπου έμεινε δέκα ολόκληρα χρόνια. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, με τα χρήματα που είχε αποκτήσει, έκτισε νέο σπίτι και έζησε με τη γυναίκα του και τα παιδιά του σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα.

Η γυναίκα του πέθανε πρώτη, και δύο χρόνια αργότερα έφυγε κι εκείνος από τη ζωή, σε βαθιά γεράματα. Πριν ξεψυχήσει, εξομολογήθηκε το μεγάλο του μυστικό στον παπά του χωριού — τον μόνο άνθρωπο που έμαθε ποτέ την αλήθεια. Εκείνος, από φόβο για το ξέσπασμα νέας βεντέτας, δεν το αποκάλυψε σε κανέναν. Το εξομολογήθηκε όμως λίγο πριν πεθάνει στον νεότερο ιερέα που τον διαδέχθηκε.

Ήταν το τέλειο έγκλημα, με το τέλειο άλλοθι. Αλλά όπως λέει ο λαός: όταν το μυστικό το γνωρίζουν περισσότεροι από ένας, παύει να είναι μυστικό.