Οι γονείς μου μου έταξαν αυτοκίνητο με το που θα μπω πανεπιστήμιο!

 

Κατά κανόνα αυτά τα ταξίματα των γονιών πραγματοποιούνταν παλαιότερα όταν ένας τέτοιος σκοπός επιτυγχάνονταν. Κυρίως μια εύπορη οικογένεια της περιφέρειας συνηθίζει να κάνει τέτοια δώρα αναγνωρίζοντας και επιβραβεύοντας την προσπάθεια των παιδιών στην ανώτατη εκπαίδευση. Τη φράση αυτή την είχα ακούσει προς τα τέλη της δεκαετίας του ’90 από μια σπουδάστρια. Επρόκειτο για 4-5 νεαρούς και νεαρές σε μια χαλαρή συζήτηση μεταξύ τους σε ένα διάλειμμα από την πρακτική τους εκπαίδευση.

Είχαν τοποθετηθεί για ένα μήνα σε κεντρικό αστυνομικό τμήμα με το κλείσιμο των σχολών για καλοκαίρι, προκειμένου να εξοικειωθούν και με το αντικείμενο μετά τους πρώτους μήνες φοίτησης στη Μεσογείων τότε. Πράγματι, οι βάσεις εισαγωγής για την αστυνομική ακαδημία είχαν εκτοξευθεί σε μεγάλα ύψη εκείνη την περίοδο, με την ψευδαίσθηση της πραγματοποίησης του ονείρου. Με 18.000 μόρια έμπαινες σε οποιαδήποτε δημοφιλή σχολή με τις πανελλήνιες εξετάσεις…

Αναρωτήθηκα για ποιο πανεπιστήμιο έκανε λόγο η νεαρή δόκιμος, ως αξιωματικός υπηρεσίας που είχα αναλάβει την εκπαίδευσή τους, χωρίς να γνωρίζω στη συνέχεια αν το autobianchi όπως το περιέγραφε ήρθε ως τίμημα. Τώρα που είναι υποδιευθύντρια, δεν ξέρω αν έχει τις ίδιες επιδιώξεις για τα παιδιά της! Δηλαδή, αν θεωρεί την αστυνομική φοίτηση ως πανεπιστήμιο;

Σήμερα οι βάσεις κατρακύλησαν στα ιστορικότερα χαμηλά για έναν δεκαοκτάχρονο που η αστυνομία είναι στις πρώτες του επιλογές. Και το βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να τείνουν διαρκώς μειούμενες. Ήδη μέσα σε ένα μήνα από την 1η Οκτωβρίου του 2025, που εισήχθησαν στην αστυνομική ακαδημία, το 10% των σπουδαστών, με ή χωρίς αυτοκίνητο ως τίμημα, αποχώρησαν οικειοθελώς…

Οι λόγοι γνωστοί, αλλά οι υπεύθυνοι δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Η εκπαίδευση προφανώς και δεν είναι πανεπιστημιακή ως προς τις γνώσεις που αποκτούν, γιατί η παλιά ρήση «φάς, πιείς, αστυφύλακας θα βγεις» ακούγεται ακόμη και από εκπαιδευτές και από δοκίμους στις παρυφές της Πάρνηθας. Οι μισθοί των νεοεξερχομένων και όχι μόνο είναι υποβαθμισμένοι έναντι άλλων. Δεν είναι πλέον ούτε ισότιμη μεταξύ των η εκπαίδευση, όταν άλλοι χιλιάδες φύλακες —πολύ περισσότεροι των πανελληνίων— κινούνται ανάμεσά τους με ετερόκλητες διαδικασίες μιας τρίμηνης εκπαίδευσης μόνο…

Κάπως έτσι φθίνουν τα όνειρα και οι επιδιώξεις.

Από τη σύνταξη.