Νομοσχέδιο Δένδια: Φίμωση και σκοταδισμός – Άρθρο 125

 


Το άρθρο 125 στο νομοσχέδιο Δένδια επιβάλλει φίμωση και διοικητικό έλεγχο στους στρατιωτικούς, καταργώντας Συνταγματικά δικαιώματα

Ο Νίκος Δένδιας παρουσιάζεται ως ο «προοδευτικός δελφίνος» της Νέας Δημοκρατίας. Μιλά για θεσμικό εκσυγχρονισμό, για μεταρρυθμίσεις και για νέα εποχή στις Ένοπλες Δυνάμεις. Όμως το περιεχόμενο του άρθρου 125 στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΘΑ που διέρρευσε, τον διαψεύδει.


Πίσω από τη γλώσσα του δήθεν εκσυγχρονισμού, κρύβεται μια επικίνδυνη στροφή στον σκοταδισμό, που επιχειρεί να επιβάλει σιωπή και πλήρη έλεγχο πάνω στα στελέχη.

Περιορισμός δικαιωμάτων με πρόσχημα την πειθαρχία

Το άρθρο 125 απαγορεύει ρητά στους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε συλλογική δραστηριότητα εκτός υπηρεσίας, εάν αυτή «ασκεί κριτική» στη διοίκηση, την οργάνωση ή τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Η διατύπωση είναι τόσο γενική που μπορεί να καλύψει ακόμη και επιστημονικές ενώσεις ή πολιτιστικά σωματεία, αν οι τοποθετήσεις τους θεωρηθούν ενοχλητικές για το Υπουργείο.

Ακόμη πιο προβληματική είναι η υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης από την υπηρεσία για συμμετοχή σε σωματεία, ιδρύματα ή άλλους μη κερδοσκοπικούς φορείς.

Μέχρι σήμερα, οι στρατιωτικοί μπορούσαν να συμμετέχουν ελεύθερα σε μη πολιτικά σωματεία, όπως προβλέπει ο Αστικός Κώδικας και το άρθρο 12 του Συντάγματος.

Τώρα, το δικαίωμα αυτό μετατρέπεται σε παραχώρηση, εξαρτημένη από τη διοικητική ιεραρχία.

Πρόκειται για μια επικίνδυνη οπισθοδρόμηση που θυμίζει άλλες εποχές, όταν η σκέψη και η συμμετοχή έπρεπε να ελέγχονται.

Αντί για εμπιστοσύνη στα στελέχη, το ΥΠΕΘΑ επιλέγει την καχυποψία και τον περιορισμό.

Σύγκρουση με την εκλογική νομοθεσία

Το ίδιο άρθρο ορίζει ότι «οι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ή να εκλεγούν» σε δημοτικές ή περιφερειακές εκλογές.

Η διάταξη αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το πλαίσιο του Υπουργείου Εσωτερικών, σύμφωνα με το οποίο οι στρατιωτικοί έχουν δικαίωμα να θέσουν υποψηφιότητα εφόσον έχουν παραιτηθεί πριν την ανακήρυξή τους.

Αν η διάταξη του Δένδια παραμείνει ως έχει, θα οδηγήσει σε σύγκρουση δύο υπουργείων και σε θεσμική ασάφεια.

Ακόμη χειρότερα, δημιουργεί προηγούμενο όπου το ΥΠΕΘΑ παρεμβαίνει στα πολιτικά δικαιώματα πολιτών που αποστρατεύονται.
Η πρόβλεψη αυτή δεν ενισχύει την πειθαρχία· περιορίζει τη δημοκρατία.

Ο «προοδευτικός» που φέρνει έλεγχο και φίμωση

Ο Νίκος Δένδιας έχει οικοδομήσει ένα δημόσιο προφίλ θεσμικού, μετριοπαθούς και φιλελεύθερου πολιτικού.
Όμως, με το άρθρο 125, αποδεικνύει πως λέει άλλα και κάνει τα αντίθετα.

Όταν ένας υπουργός που διακηρύσσει τον εκσυγχρονισμό επιλέγει να επιβάλει διοικητικές άδειες για συμμετοχή σε σωματεία και να αφαιρεί το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, τότε δεν μιλάμε για πρόοδο, αλλά για έλεγχο της σκέψης και της κοινωνικής παρουσίας των στελεχών.

Οι πολιτικοί κρίνονται από τις πράξεις τους, όχι από τις δηλώσεις τους.
Και οι πράξεις του υπουργού Άμυνας δείχνουν ότι πίσω από τα χαμόγελα της «θεσμικής ευγένειας» υπάρχει μια πολιτική που φοβάται τη συμμετοχή, τη διαφωνία και τη διαφορετική φωνή.

Από την πειθαρχία στη διοικητική λογοκρισία

Η κυβέρνηση επικαλείται την ανάγκη διατήρησης της πειθαρχίας. Όμως η πειθαρχία στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν χρειάζεται νομοθετική υπερρύθμιση· διασφαλίζεται από κανονισμούς και σαφείς υπηρεσιακές διαδικασίες.
Αυτό που επιδιώκει το άρθρο 125 δεν είναι η πειθαρχία, αλλά η σιγή.

Η υποχρέωση προέγκρισης για συμμετοχή σε πολιτιστικά ή επιστημονικά σωματεία, η απαγόρευση κριτικής και η αποτροπή πολιτικής συμμετοχής δημιουργούν ένα περιβάλλον διοικητικής λογοκρισίας.

Ένα πλαίσιο όπου οι στρατιωτικοί καλούνται να εκτελούν, όχι να σκέφτονται.

Αν αυτό είναι το «όραμα Δένδια», τότε πρόκειται για συνειδητή επιλογή ελέγχου και όχι για κάποιο λάθος.

Επιστροφή στο παρελθόν

Το άρθρο 125,  σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια εποχή όπου ο στρατιωτικός θεωρούνταν υπήκοος, όχι πολίτης.
Θα επαναφέρει τη λογική του «μη μιλάς, μη συμμετέχεις, μη φαίνεσαι».
Μόνο που η Ελλάδα του 2025 δεν είναι η Ελλάδα της δεκαετίας του ]50 και του ’60.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονται στελέχη με γνώση, άποψη και κοινωνική ευαισθησία, όχι ανθρώπους φοβισμένους και φιμωμένους.

Ο πραγματικός εκσυγχρονισμός δεν περνά μέσα από διατάγματα σιωπής, αλλά μέσα από εμπιστοσύνη και θεσμική ωριμότητα.

Ο Νίκος Δένδιας μπορεί να μιλά για «νέο πνεύμα» στο στράτευμα, αλλά το άρθρο 125 αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο.

Ένα πρόσωπο που θυμίζει πολιτικό με ευρωπαϊκό λεξιλόγιο και αυταρχική πρακτική.
Οι πράξεις του θα μείνουν ως παράδειγμα για το πώς, στο όνομα της «πειθαρχίας», μπορεί να επιβληθεί η σιγή των στολών.

Αν η κυβέρνηση θέλει πράγματι να δείξει πρόοδο, ας το ξανασκεφτεί πριν φέρει στην Βουλή ένα τέτοιο νομοσχέδιο.
Γιατί η δημοκρατία δεν μπορεί να συνυπάρξει με τη φίμωση.
Και οι στρατιωτικοί δεν είναι υποτελείς. Είναι πολίτες με στολή.

 armyvoice.gr

 

Related

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ 8015393349734750902

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Προτεινομενη αναρτηση

«Νέο μισθολόγιο ΕΛ.ΑΣ.: Δείτε στους πίνακες τι αυξήσεις παίρνει κάθε αστυνομικός ανά βαθμό και χρόνια υπηρεσίας»

   Το νέο μισθολόγιο στην Ελληνική Αστυνομία φέρνει αυξήσεις που διαφέρουν ανάλογα με τον βαθμό και τα έτη υπηρεσίας. Οι αλλαγές αποτυπώνον...

Δημοφιλεις αναρτησεις εβδομαδας

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Δημοφιλεις αναρτησεις μηνα

item