Έ Α Υ Ν. Ηρακλείου: Το χαράτσι του 2% που έγινε μόνιμο

 

Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Ηρακλείου με επιστολή–ανακοίνωσή της (22 Αυγούστου 2025) καταγγέλλει ότι η λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης» του 2% υπέρ της ανεργίας, που θεσπίστηκε το 2011 ως προσωρινό μέτρο, έχει μετατραπεί σε μόνιμη αφαίμαξη σε βάρος των ενστόλων και των δημοσίων υπαλλήλων.

Τι ισχύει νομικά:

• Το μέτρο θεσπίστηκε με το άρθρο 38 του Ν.3986/2011 ως «έκτακτη εισφορά» για την κρίση.

• Παρά τη λήξη των μνημονίων, την έξοδο από την επιτήρηση του ΔΝΤ και τη μείωση της ανεργίας, η εισφορά παραμένει ενεργή.

Τι λένε οι αστυνομικοί:

• Δισεκατομμύρια ευρώ έχουν παρακρατηθεί χωρίς ανταποδοτικότητα.

• Δεν υφίσταται κανένα δικαίωμα επιστροφής ή κάλυψης ανεργίας για όσους την πληρώνουν.

• Η συνέχιση της κράτησης χαρακτηρίζεται «παραβίαση ισότητας και συνταγματικής τάξης».

 Οι ένστολοι επισημαίνουν ότι την ώρα που εργάζονται με ελλιπή μέσα, χαμηλούς μισθούς και αυξημένη επικινδυνότητα, η Πολιτεία τους αντιμετωπίζει ως «μόνιμους χρηματοδότες του κοινωνικού κράτους».

Το «προσωρινό» χαράτσι του 2% έχει μετατραπεί σε μια σιωπηλή αλλά συνεχή αφαίμαξη. Οι αστυνομικοί ζητούν την άμεση κατάργηση της εισφοράς και δηλώνουν ότι δεν θα παραμείνουν σιωπηλοί απέναντι σε αυτήν την αδικία.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΠΡΟΣ

 

1.Υπουργό Προστασίας του Πολίτη (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)

2.Αρχηγό ΕΛ.ΑΣ. (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)

3.Π.Ο.ΑΣ.Υ.

4.Βουλευτές Νομού Ηρακλείου

 

 

ΘEMA: Το «προσωρινό» χαράτσι του 2% που έγινε κανονικότητα – Μια σιωπηλή αφαίμαξη .

   Από το 2011 έως και σήμερα, πληρώνουμε και μάλιστα χωρίς σταματημό την  λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης» 2% υπέρ της ανεργίας. Ένα μέτρο που υποτίθεται πως επιβλήθηκε προσωρινά, στο όνομα της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων , και τελικά μετατράπηκε σε μόνιμη αιμορραγία για τον ένστολο και τον δημόσιο υπάλληλο.

   Με το άρθρο 38 του ν.3986/2011 καθιερώθηκε η ειδική εισφορά 2% επί των αποδοχών όλων των μισθοδοτούμενων του Δημοσίου. Η δικαιολογία γνωστή: «Δημοσιονομική κατάρρευση», «εθνική ανάγκη», «έκτακτο μέτρο».

Ας έρθουμε στο σήμερα:

• Δεν υπάρχει μνημόνιο
• Δεν υπάρχει επιτήρηση από Δ.Ν.Τ.
• Η ανεργία έχει μειωθεί
• Η οικονομία δείχνει θετικούς ρυθμούς

Και όμως, το χαράτσι παραμένει. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Δισεκατομμύρια ευρώ έχουν παρακρατηθεί από τους ένστολους, τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς, όλους τους δημόσιους υπαλλήλους. Και η ερώτηση είναι απλή:

- Πού κατέληξαν αυτά τα χρήματα;

- Ποιος επωφελήθηκε;

- Γιατί δεν έχουμε κανένα απολύτως ανταποδοτικό δικαίωμα;

Ούτε ασφάλεια ανεργίας, ούτε επιστροφή, ούτε κάλυψη σε περίπτωση αποχώρησης. Μόνο παρακράτηση.

Όταν ένα μέτρο:

• Δεν είναι πια αναγκαίο
• Δεν έχει καμία ανταποδοτικότητα
• Δεν συνοδεύεται από καμία λογοδοσία
• Και χτυπά μόνο συγκεκριμένους εργαζομένους

… τότε δεν μιλάμε για εισφορά αλληλεγγύης, αλλά για παραβίαση της ισότητας και της συνταγματικής τάξης. Η Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να ζητά από τους ήδη επιβαρυμένους δημόσιους υπαλλήλους να «σώζουν» μονίμως το κοινωνικό κράτος με τα δικά τους λεφτά.

    Στην Ελληνική Αστυνομία εργαζόμαστε με ελλιπέστατα μέσα, τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, αυξημένη επικινδυνότητα και μηδενικά ανταλλάγματα. Δεν υπάρχει 13^ος & 14^ος  μισθός, δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη μέριμνα από το κράτος για τις ιδιαιτερότητες του λειτουργήματός μας.

   Και όμως, μας ζητούν επιπλέον να πληρώνουμε μια εισφορά υπέρ… άλλων.

  Αυτό δεν είναι κοινωνική δικαιοσύνη.

  Είναι κοινωνική εκμετάλλευση.

 

  Η απαξίωση του επαγγέλματος αποτυπώνεται και αλλού:

 

-Οι βάσεις εισαγωγής στις αστυνομικές σχολές έχουν καταρρεύσει σε ιστορικά χαμηλά, δείχνοντας την απροθυμία των νέων να επιλέξουν το επάγγελμα.

 

-Δεκάδες συνάδελφοι παραιτούνται, στρεφόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που προσφέρει υψηλότερες απολαβές και καλύτερες συνθήκες εργασίας.

 

Η κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ ανέργων δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ζήτημα ηθικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής ευθύνης. Δεν θα δεχτούμε άλλο να πληρώνουμε για μια «ανάγκη» που έχει προ πολλού εκλείψει. Δεν θα μείνουμε σιωπηλοί απέναντι σε μια κρατική πολιτική που μας θεωρεί μόνιμους χρηματοδότες του κοινωνικού ιστού, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς εξηγήσεις.

Με εκτίμηση,
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε. Α. Υ. Ν. Η.