Κλέων Μώρος: Ο αρχιτέκτονας της Ομάδας Ζήτα που έφυγε σαν σήμερα


  Ο άνθρωπος πίσω από την ιστορική Ομάδα Ζήτα

Σαν σήμερα, το 2017, έφυγε από τη ζωή ο Κλέων Μώρος, ανθυπαστυνόμος ε.α. και επί σειρά ετών επικεφαλής της Ομάδας Ζήτα της ΕΛ.ΑΣ., αφήνοντας πίσω του ένα αποτύπωμα που παραμένει ζωντανό στην ιστορία της σύγχρονης ελληνικής αστυνόμευσης.

Ο Μώρος υπήρξε ιδρυτικό και ηγετικό στέλεχος της θρυλικής Ομάδας Ζήτα, η οποία ξεκίνησε τη λειτουργία της επίσημα στις 17 Φεβρουαρίου 1979, ως μονάδα ταχείας επέμβασης δικυκλιστών της Υποδιεύθυνσης Άμεσης Δράσης της τότε Αστυνομίας Πόλεων. Προερχόμενος από την Τροχαία Αθηνών, επιλέχθηκε για τη συγκρότηση της νέας ομάδας και σύντομα ανέλαβε την επιχειρησιακή της διεύθυνση.

Από 12 άνδρες, σε 250: Η εκτόξευση της Ομάδας Ζήτα

Η αρχική ομάδα αριθμούσε μόλις 12 αστυνομικούς. Στην πορεία, υπό την καθοδήγηση του Κλέωνα Μώρου, εξελίχθηκε σε πλήρως επιχειρησιακή δύναμη με πάνω από 250 μέλη, αναλαμβάνοντας δράση κυρίως σε περιοχές υψηλής εγκληματικότητας. Το έργο της Ομάδας έγινε ευρύτερα γνωστό, με τη μονάδα να αποκτά φήμη εντός και εκτός Ελλάδας. Ρεπορτάζ διεθνών δικτύων από Γαλλία και Ιαπωνία κατέγραψαν τη λειτουργία της ως μοντέλο άμεσης επέμβασης.

Επιχειρησιακή πειθαρχία και οργανωτικό αποτύπωμα

Ο Μώρος χαρακτηρίστηκε από συναδέλφους του ως ιδιαίτερα οργανωτικός, μεθοδικός και απαιτητικός. Η επιχειρησιακή του λογική βασιζόταν στην πειθαρχία, τη σαφή ιεραρχία και τη συνεχόμενη ετοιμότητα. Οι πρακτικές που καθιέρωσε συνεχίζουν να διδάσκονται εσωτερικά στην ΕΛ.ΑΣ., ειδικά σε τμήματα που σχετίζονται με την Άμεση Δράση και την ομάδα ΔΙ.ΑΣ., η οποία εν μέρει αποτελεί μετεξέλιξη της Ζήτα.


Η μάχη με τον καρκίνο και το τέλος

Τους τελευταίους 18 μήνες της ζωής του, ο Μώρος έδινε μάχη με καρκίνο του πνεύμονα, την οποία τελικά έχασε στις 8 Ιουνίου 2017. Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε συγκίνηση στο αστυνομικό σώμα και σε συναδέλφους του από την Ομάδα Ζήτα, πολλοί εκ των οποίων τον χαρακτήρισαν «πατέρα της Υπηρεσίας».

Ο Κλέων Μώρος άφησε πίσω του ένα ισχυρό αποτύπωμα, όχι μόνο για την επιχειρησιακή του συμβολή, αλλά και για την επιμονή του σε αρχές όπως η δικαιοσύνη, η υπηρεσιακή ευθύνη και η προσήλωση στον σκοπό.

Related

Δεν Ξεχνώ 500771346242899013

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Δημοφιλεις αναρτησεις μηνα

item