Από τη στοχοποίηση στη σιωπή: Η υπόθεση της 26χρονης αστυνομικού και η εύκολη υποκρισία των media

 Η ιστορία της 26χρονης αστυνομικού εξελίσσεται σε ένα σκληρό μάθημα για τα ΜΜΕ, τα social media, την ΕΛ.ΑΣ και – κυρίως – για το πώς η αλήθεια θυσιάζεται εύκολα στο βωμό της τηλεθέασης. Αν δεν τη διασταυρώνεις, τη δημιουργείς. Αν δεν προσέχεις, στοχοποιείς.

Η υπόθεση της 26χρονης αστυνομικού δεν είναι απλώς ένα περιστατικό. Είναι καθρέφτης μιας παθολογικής σχέσης μεταξύ μέσων ενημέρωσης, ανώνυμων καταγγελιών, δημόσιας εικόνας και αληθινής Δικαιοσύνης. Και αν ένα συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί ήδη, είναι πως σε αυτή την ιστορία, ελάχιστοι ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για την αλήθεια.

Η αρχική αναπαραγωγή της είδησης – από μεγάλα, φαινομενικά έγκυρα ΜΜΕ – βασίστηκε σε ανώνυμη καταγγελία, που δεν έχει αποδώσει καμία επίσημη κατηγορία. Παρ' όλα αυτά, το όνομα της 26χρονης "έπαιξε" στα κανάλια των παρασκηνίων. Πρώτοι κάποιοι ιστοχώροι την "ξεσκέπασαν" – με όνομα, ακάλυπτες φωτογραφίες, και clickbait τίτλους.

Λίγες μέρες μετά, οι ίδιοι δηλώνουν "συμπαραστάτες", παρουσιάζοντας την ως θύμα μιας σκευωρίας. Και όμως: χωρίς αυτούς, ίσως κανένας πολίτης δεν θα ήξερε ποια είναι. Την ίδια ώρα, σχεδόν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ δεν δημοσίευσαν ούτε όνομα ούτε φωτογραφία της, ακόμα και σήμερα, τηρώντας την δεοντολογία.

Εύλογα ερωτήματα:

• Ποιος διέρρευσε το περιεχόμενο της ανώνυμης καταγγελίας και τα προσωπικά της στοιχεία;

• Ποιος έστειλε βίντεο ή screenshots που δεν έχουν επαληθευτεί και, κατά δήλωσή της, είναι κατασκευασμένα;

• Ποιος "φούσκωσε" μια μη ερευνημένη ιστορία, χωρίς καν να περιμένει επίσημο πόρισμα;

Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως δεν υπάρχει καμία επίσημη δίωξη ή απόδοση ευθύνης για την αστυνομικό. Η ίδια, μέσω της τηλεοπτικής εκπομπής "Αλήθειες με τη Ζήνα", ξέσπασε δηλώνοντας ότι διασύρεται άδικα, χωρίς να υπάρχει καμία πράξη που να την ενοχοποιεί.

Τόνισε ότι δεν έχει σχέση με τις "ροζ" ιστοσελίδες, ότι το υλικό είναι προϊόν παραποίησης και ότι τα εισιτήρια των ταξιδιών της είναι χαμηλού κόστους.

Αν η καταγγελία αποδειχθεί αληθής, η Δικαιοσύνη θα μιλήσει. Αν όχι, ο διασυρμός είναι ήδη μη αναστρέψιμος. Κι αυτό αφορά όλους: τόσο εκείνους που έσπευσαν να χτυπήσουν, όσο και εκείνους που σήμερα βολικά σιωπούν ή παριστάνουν τους υπερασπιστές.

Η στοχοποίηση, όταν ντύνεται με ηθικολογία και «ανησυχία για το Σώμα», είναι πάντα πιο επικίνδυνη. Και όσοι την ξεκίνησαν πρώτοι – κι όχι όσοι έκαναν αναδημοσιεύσεις χωρίς όνομα ή πρόσωπο – φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη.

Όσον αφορά εμάς:

✅ Ναι, υπήρχε "καπνός" και η υπόθεση ήταν ήδη δημόσια, αναπαραγμένη από κορυφαία μέσα όπως το Newsbeast, η Espresso, η Zougla, το Star, τα Παραπολιτικά και σχεδόν όλα τα μεγάλα κανάλια.
✅ Αναδημοσιεύσαμε πληροφορίες, χωρίς να αποκαλύψουμε όνομα ή φωτογραφίες, και επιχειρήσαμε να κριτικάρουμε όχι το πρόσωπο, αλλά την εικόνα της ΕΛ.ΑΣ.

🟡 Ναι, έγιναν υπερβολές.
Ίσως ο τόνος μας να φάνηκε σκληρός. Όχι στοχευμένα, όχι με πρόθεση σπίλωσης, αλλά μέσα στον θόρυβο ενός ευρύτερου θέματος που αφορά το κύρος της Αστυνομίας, τις εσωτερικές της αδυναμίες και την ευκολία με την οποία παράγεται "σκάνδαλο" στην Ελλάδα του 2025.

📌 Το άρθρο «Jet lag… χωρίς jet» από τα Katehacker Files αποτυπώνει ίσως καλύτερα τη στάση μας: αυτοσαρκαστική, υπαινικτική και με επίγνωση ότι η αλήθεια δεν είναι ούτε μαύρη ούτε άσπρη — και κυρίως, δεν είναι πάντα εύκολο να τη δεις μέσα στη λάσπη.

Κριτική ασκήθηκε απέναντι στο σύστημα — όχι απέναντι σε μια γυναίκα που, μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, παραμένει αθώα και στοχοποιημένη.

Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε: να γράφουμε με ευθύνη, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.

Γιατί αναγνωρίζουμε ότι η κοινή λογική συχνά χάνεται στο θόρυβο και ότι οι άνθρωποι κρίνονται σκληρά, άδικα – και πιο εύκολα όταν είναι νέοι, γυναίκες και εκτεθειμένοι.

 Αν η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, εμείς θα συνεχίσουμε να τη ψάχνουμε εκεί. Όχι στα άκρα.