Φώτισε τους Χριστέ μου

 


Εκεί στα ριζά του όρους των Ελαιών, στης Γεσθημανής τον κήπο που συνήθιζες να προσεύχεσαι, έγινε η μεγαλύτερη προδοσία. Εκειδά που στην εποχή Σου Χριστέ ήταν τα λιοτρουβιά της περιοχής. Αυτό μας διδάσκουν τα Ευαγγέλια και οι γραφές για την προδοσία από τον Ιούδα ως την σύλληψή Σου.

2025 και ακόμα συνεχίζεται το κακό με προδοσίες και συλλήψεις. Σαν να μην άλλαξε τίποτα είκοσι και μισό αιώνες τώρα. Γεννιέσαι, προδίδεσαι, συλλαμβάνεσαι, πεθαίνεις κι ανασταίνεσαι…

Και τα μηνύματα που παίρνουμε εμείς οι θνητοί, προσδοκώντας Ανάσταση νεκρών για τη ζωή του μέλλοντος, ποια είναι;

Κι ο Ρωμανός ο Μελωδός, που κατά τα φαινόμενα έγραψε και συνέθεσε τον Ακάθιστο Ύμνο με τις 24 στροφές του — να αρχίζει η κάθε μία με ένα από τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου — σαν ύμνος στην Παναγία, είναι πέρα για πέρα ελληνική υπόθεση.

Για άλλους, γράφτηκε και συνετέθη στις 6 Αυγούστου του 626, προς τιμήν της Παναγιάς της Βλαχερνιώτισσας, όταν σώθηκε η Πόλη απ’ τους Αβάρους. Από το 431 μ.Χ., το 673 μ.Χ. μέχρι το 717 μ.Χ., για τις άλλες εκδοχές, μόνο Ελλάδα θυμίζουν, καταμεσής της περιόδου του Βυζαντίου: Θεοδόσιος ο Β', Κωνσταντίνος Πωγωνάτος, Λέοντας ο Ίσαυρος κ.λπ.

Τι μυστήρια, Χριστέ μου, είναι αυτή η πολιτική στις μέρες μας! Όπως και τότε με τους Εκατόνταρχους, τους Καίσαρες και τους Αρχιερείς. Βλέπουμε τους μεγαλόσταυρους επιστολογράφους, που χρησιμοποιούν ακόμη και το Όνομά Σου ως νέοι σωτήρες — που το πιστεύουν μόνο αυτοί!

Ίσως να ήταν ο Καϊάφας τότε… Ο αρχιερέας δικαστής του Εβραϊκού συνεδρίου που Σε δίκασε εις θάνατον. Σαν πολύ δεν υποφέρουμε κι εμείς, όπως Εσύ;

Ανακεφαλαιώνοντας, στις μέρες μας αρκετοί Κρητικοί και Πελοποννήσιοι μας κυβέρνησαν. Ένας Αθαμανιώτης από τα ανυπόκριτα χωριά των Τζουμέρκων ζητάει εκ νέου δυναμική πολιτική κάθοδο. Μια Αθηναία που σχηματίζει καρδούλες με τα δάκτυλα, κάνει όνειρα. Ο δήθεν επιστολογράφος Σου, Χριστέ, αβίαστα θέλει να τον πιστέψουμε.

Πάντα τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου έπαιζαν οι ξεχασμένοι Μπολσεβίκοι. Κι άλλοι, κι άλλες ακόμη, θέλουν να μας σώσουν…

Χριστέ μου, σε ποια αμφιλεγόμενη επίγεια Ανάσταση της χώρας να ελπίζουμε, από σήμερα των Βαΐων που αρχίζουν τα δικά Σου πάθη;

Φώτισε τους…

Related

TOP NEWS 1866438588200618066

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Δημοφιλεις αναρτησεις μηνα

item