Η ΕΛ.ΑΣ. ως περιοδεύων θίασος: Οι αποσπάσεις της ΟΠΚΕ και το ατελείωτο κόστος των μετακινήσεων

 Για ακόμη μία φορά, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, επιλέγει τη γνωστή τακτική του: πιέζεται από τους τοπικούς παράγοντες, επισκέπτεται μια πόλη, διαπιστώνει «αυξημένα εγκληματικά φαινόμενα» και στέλνει άρον-άρον δεκάδες αστυνομικούς της ΟΠΚΕ για «προσωρινή ενίσχυση». Το ίδιο έργο παίχτηκε στο Άργος, σε άλλες περιοχές της χώρας, και τώρα επαναλαμβάνεται στην Ξάνθη. Μια πολιτική που έχει μετατρέψει την Ελληνική Αστυνομία σε έναν περιοδεύοντα θίασο, με τεράστιο οικονομικό κόστος και με αστυνομικούς που ξεσπιτώνονται εν μια νυκτί για να υπηρετήσουν ένα αποσπασματικό σχέδιο «καταστολής».

Από αύριο, 5 Μαρτίου 2025, 40 αστυνομικοί της ΟΠΚΕ αναλαμβάνουν καθήκοντα στην Ξάνθη, με στόχο την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, κυρίως στον οικισμό Δροσερό. Το σχέδιο προβλέπει την παραμονή τους για τρεις μήνες, μετά το πέρας των οποίων η κατάσταση θα επανεκτιμηθεί. Ωστόσο, κανείς δεν απαντά στο βασικό ερώτημα: Τι θα γίνει όταν φύγουν; Θα ξανασταλούν άλλοι; Και μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτός ο φαύλος κύκλος προσωρινών λύσεων που αποτυγχάνουν να προσφέρουν μια ουσιαστική και μόνιμη λύση στο πρόβλημα της εγκληματικότητας;

Είναι προφανές πως η διαχείριση της δημόσιας ασφάλειας έχει μετατραπεί σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι μετακινήσεων, όπου η κυβέρνηση στέλνει δυνάμεις όπου υπάρχει πρόσκαιρη πίεση, αντί να προχωρήσει σε μια μόνιμη αναδιάρθρωση των αστυνομικών δυνάμεων με σχέδιο, στρατηγική και πραγματικά στοχευμένες παρεμβάσεις. Και όλα αυτά, φυσικά, με βαρύ τίμημα για τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού κάθε τέτοια μετακίνηση συνεπάγεται σημαντικά κονδύλια για μεταφορές, διαμονή και επιδόματα των αποσπασμένων αστυνομικών.

Η εγκληματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με αστυνομικούς που έρχονται και φεύγουν σαν περαστικοί. Αντί για πυροσβεστικές λύσεις, η κυβέρνηση οφείλει να ενισχύσει τις τοπικές αστυνομικές δυνάμεις με μόνιμες προσλήψεις, εκπαίδευση και κατάλληλη υποδομή, ώστε οι τοπικές κοινωνίες να νιώσουν πραγματικά ασφαλείς – όχι μόνο για τρεις μήνες, αλλά μακροπρόθεσμα.