ΓΕΣ: ”Κόβονται” 250 νέοι Συνταγματάρχες- η Βυσματοκρατία Απογειώνεται καθώς ο Δένδιας φτιάχνει τον Στρατό του

 

Σύμφωνα με πληροφορίες του Υπουργείου Άμυνας, που δημοσιοποιήθηκαν από μιλιταριστικό ιστότοπο, προετοιμάζεται νομοθετική ρύθμιση εντός Μαρτίου ή Απριλίου, η οποία προβλέπει αύξηση των ετών υπηρεσίας στους βαθμούς του Ταγματάρχη και του Αντισυνταγματάρχη κατά ένα ή δύο έτη.

Μετά τη μείωση του αριθμού των Συνταγματαρχών που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο, η προοπτική νέων προαγωγών ενδέχεται να αυξήσει και πάλι τον αριθμό τους, καθώς οι απόφοιτοι της τάξεως 1999 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ) αναμένεται να προαχθούν εντός του έτους. Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι πρόκειται για περίπου 250 νέους Συνταγματάρχες.

Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία φαίνεται να έχει πρόθεση να διατηρήσει χαμηλότερο τον αριθμό των Συνταγματαρχών, επιμηκύνοντας τη θητεία των Αντισυνταγματαρχών από 6 σε 8 χρόνια.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, καλείται να απαντήσει για την αναθεώρηση των πολυδιαφημισμένων δεσμεύσεών του σχετικά με τη μείωση των αξιωματικών στις Ένοπλες Δυνάμεις. Παράλληλα, τίθενται ερωτήματα για τα κριτήρια με τα οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις αυτές, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που άλλοι κλάδοι του δημοσίου υφίστανται αυστηρές περικοπές με πρόσχημα την αξιολόγηση.

Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων "Σπάρτακος" θέτει ανοιχτά ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο προχωρούν οι προαγωγές και οι τοποθετήσεις υψηλόβαθμων αξιωματικών. Ειδικότερα, καταγγέλλει τη δημιουργία μιας θέσης στο Παρίσι με υψηλό μισθό για συγκεκριμένο αξιωματικό, την ώρα που οι στρατιώτες λαμβάνουν μόλις 8,70 ευρώ ημερησίως και βιώνουν άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Σύμφωνα με καταγγελία που έφτασε στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, η απόφαση αυτή είχε την έγκριση τριών υπουργών, του Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ), καθώς και του προϊσταμένου οικονομικών υπηρεσιών του Υπουργείου Άμυνας. Ο εν λόγω Συνταγματάρχης, που κατείχε τη θέση αυτή για τρία χρόνια, φέρεται να προήχθη πρόσφατα σε Ταξίαρχο.

Οι αντιδράσεις εντείνονται, καθώς αναδεικνύεται το ζήτημα των αδικαιολόγητων προνομίων και της αδιαφανούς διαχείρισης πόρων, τη στιγμή που η πλειονότητα των στρατευμένων αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές και υλικοτεχνικές δυσκολίες.