Η Ελλάδα στους Δρόμους – Θρηνεί – Απαιτεί Δικαιοσύνη

Η Ελλάδα σήμερα θρηνεί. Θρηνεί για τους νεκρούς των Τεμπών, για τις χαμένες ζωές που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, για τα όνειρα που κόπηκαν βίαια σε ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα που ήταν προδιαγεγραμμένο. Αλλά, πάνω απ’ όλα, η Ελλάδα είναι στους δρόμους γιατί απαιτεί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Ένας χρόνος έχει περάσει από την εθνική τραγωδία που συντάραξε τη χώρα και αποκάλυψε ένα κράτος ανίκανο να προστατεύσει τους πολίτες του. Αντί για λογοδοσία, αντί για εξηγήσεις, η κυβέρνηση απαντά με μισόλογα, υπεκφυγές και μια ξεκάθαρη προσπάθεια συγκάλυψης. Οι πολίτες, όμως, δεν ξεχνούν. Και σήμερα, σε κάθε πόλη, σε κάθε γωνιά της χώρας, χιλιάδες φωνές ενώνονται με μια κοινή κραυγή: ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ.

Η Συγκάλυψη που Εξοργίζει

Από την πρώτη στιγμή, η κυβέρνηση προσπάθησε να αποποιηθεί τις ευθύνες της. Έριξε το φταίξιμο σε ανθρώπινα λάθη, σε έναν σταθμάρχη, σε μια «κακή στιγμή». Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: τα Τέμπη ήταν ένα έγκλημα διαρκείας, αποτέλεσμα χρόνιων ελλείψεων, διαφθοράς και αδιαφορίας. Τα σιδηροδρομικά συστήματα ασφαλείας ήταν ανεπαρκή, η σηματοδότηση ανύπαρκτη και οι προειδοποιήσεις των εργαζομένων αγνοήθηκαν επιδεικτικά.

Και η συγκάλυψη συνεχίζεται. Οι έρευνες προχωρούν με ρυθμούς χελώνας, οι ευθύνες διαχέονται, και η πολιτική ηγεσία αποφεύγει να αναλάβει την παραμικρή ευθύνη. Η κοινωνία, όμως, δεν πείθεται. Οι συγγενείς των θυμάτων, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, όλοι όσοι βλέπουν τον εαυτό τους στο πρόσωπο των αδικοχαμένων νέων, ζητούν απαντήσεις.

Η Ελλάδα στους Δρόμους

Η κυβέρνηση μπορεί να θέλει να «ξεχαστεί» το θέμα, αλλά η κοινωνία αρνείται. Οι δρόμοι γέμισαν με ανθρώπους που δεν ζητούν απλά αποζημιώσεις και «συγγνώμες», αλλά πραγματική αλλαγή. Τα συνθήματα «Δεν ήταν λάθος, ήταν έγκλημα», «Οι ζωές μας δεν είναι κόστος» και «Δικαιοσύνη για τα Τέμπη» αντηχούν παντού. Οι πολίτες ξέρουν πως αν αφήσουν αυτή την τραγωδία να ξεχαστεί, αν επιτρέψουν να μείνει ατιμώρητη, τότε θα έρθει η επόμενη.

Η κυβέρνηση απαντά με καταστολή. Εικόνες με αστυνομικούς να επιτίθενται σε διαδηλωτές, να ρίχνουν χημικά σε ειρηνικές πορείες και να προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους πολίτες δείχνουν ένα κράτος που φοβάται. Φοβάται την οργή του κόσμου. Φοβάται την αλήθεια. Και γι’ αυτό προσπαθεί να τη φιμώσει.

Η Απαίτηση για Δικαιοσύνη δεν θα Σιγήσει

Η Ελλάδα σήμερα απαιτεί Δικαιοσύνη. Απαιτεί λογοδοσία. Απαιτεί να μην καλυφθεί τίποτα κάτω από το χαλί. Η κοινωνία δεν ανέχεται άλλο τις δικαιολογίες, τη διαφθορά και την ατιμωρησία. Οι νεκροί των Τεμπών δεν θα ξεχαστούν. Θα γίνουν σύμβολο μιας χώρας που δεν αντέχει άλλο την ανικανότητα και την αδιαφορία.

Δεν θα σταματήσουμε να απαιτούμε. Γιατί η Δικαιοσύνη δεν είναι πολυτέλεια. Είναι υποχρέωση ενός κράτους που θέλει να λέγεται δημοκρατικό.