Καταδίκη της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ: Αστυνομική βία και ανεπαρκής έρευνα κατά τριών Ρομά

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) καταδίκασε την Ελλάδα για παραβιάσεις των άρθρων 3 (απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης) και 14 (απαγόρευση διακρίσεων) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η απόφαση αφορά καταγγελίες τριών Ρομά, οι οποίοι συνελήφθησαν το 2016 μετά από τροχαίο ατύχημα και καταδίωξη της αστυνομίας, και υπέστησαν, σύμφωνα με το Δικαστήριο, απάνθρωπη μεταχείριση.

Υπερβολική Βία και Διακρίσεις

Οι προσφεύγοντες, Αθανάσιος Παναγιωτόπουλος, Ιωάννης Μπέκος και Βασίλειος Λουκάς, κατήγγειλαν ότι κατά τη σύλληψή τους δέχθηκαν σωματική βία από αστυνομικούς, καθώς και ρατσιστικές ύβρεις, οι οποίες σχετίζονταν με την εθνοτική τους καταγωγή ως Ρομά. Οι καταγγελίες περιελάμβαναν ξυλοδαρμούς, τραυματισμούς στα γεννητικά όργανα, και σοβαρές εκχυμώσεις. Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε:

1. Παραβίαση του άρθρου 3 (ουσιαστική πτυχή): Υπερβολική βία κατά τη σύλληψη και απάνθρωπη μεταχείριση των προσφευγόντων, ιδιαίτερα του πρώτου και του τρίτου.
2. Ανεπαρκής έρευνα (διαδικαστική πτυχή): Οι ελληνικές αρχές απέτυχαν να διερευνήσουν αποτελεσματικά τις καταγγελίες για κακομεταχείριση και πιθανά ρατσιστικά κίνητρα.
3. Αδυναμία απόδειξης διακρίσεων: Αν και το Δικαστήριο αναγνώρισε τη χρήση ρατσιστικής γλώσσας από αστυνομικούς, δεν αποδείχθηκε πέραν αμφιβολίας ότι οι πράξεις βίας οφείλονταν στη φυλετική τους καταγωγή.

Απόφαση και Αποζημιώσεις

Το ΕΔΔΑ επιδίκασε συνολικές αποζημιώσεις για ηθική βλάβη ύψους 52.000 ευρώ:

• 20.000 ευρώ στον πρώτο προσφεύγοντα.
• 12.000 ευρώ στον δεύτερο προσφεύγοντα.
• 20.000 ευρώ στον τρίτο προσφεύγοντα.

Το Δικαστήριο, επίσης, επέκρινε την απουσία ιατροδικαστικών εξετάσεων και την αναποτελεσματικότητα της ποινικής και διοικητικής έρευνας, ενώ έθεσε υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία των ερευνών.

Η απόφαση του ΕΔΔΑ φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη για:

1. Ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της αποτελεσματικότητας των ερευνών σε περιπτώσεις καταγγελιών για αστυνομική βία.
2. Πρόληψη ρατσιστικών συμπεριφορών και διασφάλιση της ίσης μεταχείρισης των εθνοτικών μειονοτήτων από τις αρχές.
3. Εφαρμογή διαφανών διαδικασιών ελέγχου για την αποτροπή κακομεταχείρισης.

Η απόφαση αποτελεί ένα ακόμα πλήγμα για την εικόνα της Ελλάδας στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπογραμμίζει την ανάγκη για άμεσες θεσμικές παρεμβάσεις.